Sayın büyüğümüz,

Fakirin biri, bir ağaç dibinde gölgelenmekte olan Hz. Ali (r.a.)'ye gelir, ihtiyaçlarını arz eder:

"Çoluk çocuk sıkıntı içindeyim, ne olur bana biraz yardımda bulunun" der.

Hz. Ali (r.a.) hemen yerden bir avuç kum alır, üzerine okumaya başlar. Sonra da avucunu açar ki, kum tanecikleri altın haline gelmiş.

“'Al, ,ihtiyacını karşıla!” der Hz Ali.

Fakirin gözleri şaşkınlıktan fırlayacak gibi olur:

" Allah aşkına söyle ya Emire'l-müminin! Ne okudun da kum tanecikleri altın oluverdi? “

. Hz. Ali (r.a.) anlatır:

" Kuran-ı Kerim, Fatiha suresinde gizlenmiştir. Ben de Fatiha suresini okudum bu kumlara."

Bunu öğrenen fakir ,bir avuç kum alır ve başlar okumaya. Okur, okur, okur... Ama kumlarda bir değişiklik yoktur.

“ Ben de okudum, ama birşey değişmiyor; kumlar altın olmuyor” der.

 Hz. Ali (r.a.) boynunu büker, mahcup bir eda ile cevap verir:

“ Ne yapayım, der. Dua aynı dua; ama, okuyan ağız ve kalp aynı değildir! Dua tamam; lakin, okuyanın ihlası ve teveccühü tamam değildir!..

Bütün mesele buradadır.Mana sözde değil kalptedir.Bir Fatiha’da ne mucizeler gizlidir.

Selam,sevgi ve saygılarımla

Katre 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :