Sayın Suna Acıöz,

Kıymetli yavrum, ne kadar güzel bir örnek vermişsin. Sade anlattığın örnekte olduğu gibi değil hemen her konuda herşey çocukken başlıyor. Nice yıldır bir Türk atasözündeki harikulade inceliği düşünürüm. “İnsan yedisinde neyse, yetmişinde de odur”. Ve herşey ama herşey çocuklukta oluyor. Ne verebilirsek çocukken verebiliyoruz. Bugün korkunç , tüyler ürperten bir eğitim anlayışımız var. Bundan utanç duyuyorum. Bırakın diyorlar, çocuk bildiği gibi büyüsüsün. Yaksın, yıksın, vursun, devirsin, kırsın döksün, ona ilişmeyin. Çocuk şahsiyetini böyle kazanır. Aman Yarabbi, sanki firavun yetiştirmenin sırrını söylüyorlar. İşte parmak kadar çocuklara “Söz bende” dedirten korkunç zihniyetin zehir dolu mahsulü: Firavun gibi yetişen çocuklar. Ellerinde bıçaklar, annelerinin boğazını kesmeye hazırlanıyorlar. Sanki sıraya girmişler. Tüylerimiz ürperiyor. Hıçkırıklar boğazımıza geliyor. Ama ne yazık ki sesimizi duyan yok.

Sayın Suna Acıöz, şu an içim öyle acıyla, öyle ıstırapla dolu ki daha fazla yazamayacağım.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :