Sayın Cihan Bey,

8.6.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, düşündürücü mailini aldım. Haklısın. Günümüzde en çok söylenen sözlerden biri sevmek. Şarkılarda, türkülerde, sinemalarda, operalarda, romanlarda işlenen tema hep sevgi. Ama bu ne kadar sözde kalıyor. Birbirini gerçekten seven insanlarne kadar az. Dillerde dolaşan sevgi ama yüreklerde yok. Yaşanmıyor. Sadece telaffuz ediliyor. Sevmek, kainatın en büyük, en yüce, en muhteşem bir olayı. Sevmek, insanın hayatta ulaşacağı mutlulukların en güzeli. Gerçeken seven insanlar “Allah’ım” derler, “bizi bu dünyada da, öbür dünyada da birbirimizden ayırma. Bunu hissedemeyen insana sevgiden bahsetmek biraz tuhaf kaçar. Asıl sevgi, Allah’a, Peygambere ve onların yolunda yürüyen insanlara duyulan sevgidir. Necip Fazıl, bir şiirinde

“Anladım, san’at yalnız Allah’ı aramakmış

Marifet bu, gerisi yalnız çelik, çomakmış. “,

“Diyorlar bana kalsın şiir de, söz de yerde

Sen araştır göklere çıkan merdiven nerde?”

der. Yunus,

“Aşk gelicek cümle eksikler biter.”

der. Cahit Sıtkı Tarancı

“Sevemek, devam eden en güzel huyum”

der. Biz, kaşa, göze, kola bacağa aşık olduklarını sanan zavallı kimseleri bir yana bırakalım. Bu zavallıların sözünü bile etmeye değmez. Biz, Yunuslara, Mevlanalara bakalım. Gerçek güzelliğe, ebedi güzelliğe ulaşmaya çalışalım.

“Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz”

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :