Sayın Sema Hanım,

17.6.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bizi hayatın güzelliklerinden mahrum eden hep egoizm, bencillik, nefsaniyettir. Ne olur, onları bir kenara koyup da hayata, tabiat güzelliklerine, insan güzelliklerine, san’at güzelliklerine nefsaniyetten uzak bir gözle bakabilsek. O zaman hayat daha güzel, dahaa anlamlı, daha renkli ve ışıklı olacak. O zaman her anımız güzelliklerle dolacak. O zaman

“Ve bir an yaşıyorum, bütün bir ömre bedel”

Diyebileceğiz. O zaman insan gönlü ışıktan billura benzer. Işıkla dolunca ışıktan farkedilmez diyeceğiz. O zaman

“Sevmek, devam eden en güzel huyum”

Diyeceğiz. O zaman

“Gelin canlar bir olalım” diyerek bütün insanlar el ele verip Beethooven’in 9. senfonisinin koro kısmında olduğu gibi

“Birleşiniz insanlar, kardeş gibi olunuz”

diyeceğiz. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :