Kiymetli Sabri Amca, "Cümle yerde Hak nazır, göz gerektir göresi" baslikli sohbet yazinizi okuyordum. Fenerbahce sohbetinizin Yahya Kemal'den Rindlerin Olumu kismina gelmistim ki odama Iranli misafir arkadasim girdi. Yanima oturdu; elindeki resimli kitabi açtı: "Iran'da Bahar". Ilk sayfasinda Hafiz'in bahcesi rengarenk ciceklerle bezeli kabri vardi. Hafiz'i biliyor musun, dedi. Evet, dedim, guldum. Siir hemen onumdeydi: Hâfız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış; Yeniden hergün açarmış kanayan rengiyle, dedim, Turkce olarak. Sasirdi. Siraz'da dedi. Yine guldum: Gece, bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış Eski Şiraz'ı hayâl ettiren âhengiyle. Arkadasim cok sasirmisti. Ama ben sasirmamis, mutlanmistim. Cunku hayatta tesaduf yoktu...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :