Günaydın Sabri amca;

Sabah yine işe gelir gelmez yazıları okudum sitedeki. Kardan Adam’ın yazdığı mail üzücüydü. Dün sizi görmek iş çıkışı nekadar güzeldi; yine varlığınızla çok mutlu oldum. Yüzümde güller açtı. Akşamüstünün güzelliği heryere yansımıştı; denize, doğadaki herşeye; kuşlara, ağaçlara, rüzgarın hafif hafif esintisine, dalganın sesine...Denizi seyrederek yanınızda oturmak nasıl içime bir huzur, bir sükunet verdi anlatamam. Dün akşam dediğiniz gibi gece 3 defa 2’şer rekat namaz kılıp dua ettim kandil için; sizin için, Allah daha nice seneler birlikte olmayı nasip etsin diye; herkes için hepimiz için dua ettim; gece saat oniki-yarım arasıydı tam. Allah’ım şuana kadar yaşadıklarımız için bizi affet, şuana kadar ne şekilde yaşadıysak, yaptığımız hataları, işlediğimiz günahları affet; bundan sonra daha nezih, daha güzel yaşamayı nasip et dedim. Dün siz demiştiniz ki “dua ederken içinde siz olmayın, içinde sizin olmadığınız her an, dualarınızın kabul edildiği andır” dediniz. Demek buyüzden dua etmek çok ince, çok zor bir iş. Buyüzden dua ederken çok dikkatli olmak lazım, çünkü okadar zor bir iş ki insanın kendisini aradan çıkarıp gerçek duayı yaşayabilmesi. İnşallah bir gün bu hal bizlere de nasip olur. Eşim de gece dua etti; Allah inşallah hepimizin dualarını kabul eder. Bu sabah yeniden doğduk; inşallah Allah bundan sonra daha güzel yaşamayı nasip eder; daha temiz, daha nezih, daha güzel... Siz anlatmıştınız daha önce; bir veli varmış; her akşam yatarken yanına, baş ucuna bir bardak su koyarmış; o gecenin sabahında da o bir bardak suyu dökermiş; “dün dünde kaldı, dünle birlikte geçip gitti, bugüne bakmak lazım” anlamındaymış ve her sabah yeniden doğduğumuzu anlatıyormuş bu hareketi. Çok hoşuma gitmişti bunu anlattığınızda. Yunus’un dediği gibi “Her dem

taze doğarız, bizden kim usanası” cümlesini yaşayabilmek ne kadar güzel, ne ince birşey. İnşallah Allah hepimize, bana da eşime de nasip eder. Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyor, çok güzel bir Cuma geçirmenizi diliyorum.