Sayın “Bir Talebe”,

8.7.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, “Kenan Rıfai-20.Asrın Işığında Müslümanlık” kitabını   okuduğum zaman henüz ondokuz yaşında bir gençtim. O gün Ulus’taki Berkalp Kitabevine gitmiş ve orada görmüştüm. Aldım. Ve okumaya başladım. Okudukça önümde yepyeni ufuklar açılıyordu. Kenan Rıfai Hazretleri bambaşka bir insandı. Hayata, olaylara, İslama bakışı çok farklıydı. Tasavvufa yepyeni açılımlar getiriyordu. Onda soyut görüşler, soyut fikirler yerine günlük hayatla ilgili, yaşadığımız hayatın içinden gelen meseleler vardı. Olaylarla tasavvuf ve Kur’an-ı Kerim arasında öyle güzel bir ilgi kuruyordu ki okudukça aşkım ve heyecanım artıyordu. Tam ikiyüz kere okudum. Ve ortaya yepyeni bir Sabri çıktı. Artık cenneti görmek için ölmeye gerek yoktu. Zaten cennetin içinde yaşıyorduk. Melekleri görmek için keramet sahibi olmaya gerek yoktu. Zaten çevremizdeki insanlar birer melekti. Hayata öyle bakmalıydık ki, öyle nezih ve temiz yaamalıydık ki her gecemiz Kadir, her gördüğümüz Hızır olmalıydı. Ve bu kitap bana sevgiyi öğretti. Delicesine, deliler gibi, çılgınlar gibi sevmeyi öğretti. Yerdeki bir kum tanesinden gökyüzündeki samanyoluna kadar tek istisna olmadan insanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle, eşya ve cemadatıyla bütün varlığı Muhammedi bir aşkla kucaklamayı öğretti. Bazan düşünüyordum, acaba benden daha mutlu, daha huzurlu bir insan var mıydı?...

İşte efendim, bu kitap benim hayatımda böyle bir devrim yaptı. Onun için o kitabı yazanları çok seviyorum. Hakka göçenleri edeple, saygıyla, rahmetle anıyorum. Bilmem içimdeki duyguları anlatabildim mi? Şu anda bu satırları yazarken içim öyle dolu, öyle heyecanlı ki her an ağlayabilirim. Allah’ım bu ne güzel bir duygu. Allah, Kenan Rıfai Hazretleri’nden, O’nu yetiştiren Hatice Cenan  Sultan’dan ve O’nun duygularını, düşüncelerini bize anlatan Samiha Ayverdi Hanımefendi ve benim bu satırları yazmamam vesile olan zatı alinizden razı olsun.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :