Sayın Sevgi Barış,

29.7.2006 tarihli mailinizi aldım.okurken çok duygulandım. Gözlerim doldu, günümüz olaylarına objektif, tarafsız olarak ne güzel bakıyorsunuz. Savaş adına birtakım masum sivil insanlar katlediliyorsa insanlar eşsiz, çocuklar annesiz babasız bırakılıyorsa bu kimseler İsrail’li olsa ne fakeder, Lübnan’lı olsa ne farkeder, iki tarafa da yazık günah değil mi? Ortaya çıkan problemler sevgiyle, saygıyla, edeple, incelikle halledilmediği sürece galip gelen tarafın ne önemi var. İnsanlığı kurtaracak tek yol sevgi ve barıştır. Bundan ötesi nefsaniyetten doğan birtakım fanteziler, acılar, ıstıraplardır. Resulullah Efendimiz, “Zerre kadar hayır ve şer işleyen mutlak karşılığını görecektir”. Ölenler, sakat kalanlar, anasız babasız kalan çocuklar, ama şu taraftan, ama bu taraftan, ne farkeder. Büyük Yunus:

“Yetmiş iki millete bir göz ile bakmayan

Şer’an evliya olsa hakikatte asidir.”

diyor. Ne yazık ki 21. yüzyıla geldik hala bu gerçeği anlayamadık, özümleyemedik.

Allah’ın üzerine kasem ederim ki insanlar arasındaki tek anlaşma yolu sevgidir, saygıdır, şefkattir, hizmet duygusudur. Yine Sevgili Yunus kısa ve özlü olarak bu gerçeği ne güzel anlatmış:

“Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım

Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz”

Yeni maillerinizi bekliyor selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :