Sayyn “Gönlümce”,

24.7.2008 tarihli mailinizi aldym.

Kyymetli yavrum, hayat yolunda rahat yürümek istiyorsak ilk dikkat edece?imiz husus ?u olacak. Yncitmeyece?iz, incinmeyece?iz. Bunu halletmedikçe hiçbir ?ey halledilmez. Tamam, biz sevgi dolu olalym, saygy dolu olalym, edep, incelik, zarafet içinde ya?ayalym. Yerdeki bir kum tanesinden gökyüzündeki samanyoluna kadar bütün kainaty Muhammedi bir a?kla kucaklayalym. Her zerreye saygyly olalym. Y?te o kadar. Ba?kalary bizi sever, sevmez, be?enir, be?enmez, bundan bize ne? Bizim onlary sevmemiz yetmiyor mu? Aslynda alyngan insanlaryn hepsi (kimse darylmasyn, gücenmesin ) biraz egoist, bencil, kendini be?enmi? insanlardyr. Falan bey, filan hanym bizi be?ense ne olur, be?enmese ne olur? Geçen gün bana birisi geldi. "Falan kimse seni sevmiyormu?" dedi. Güldüm, omuz silktim, "Bundan bana ne" dedim. "Akly olsa beni severdi." dedim. Onun için i?in ?akasy bir yana ba?kalarynyn de?er yargylaryyla günlerimizi zehir etmeyelim. ?unu iyi bilelim ki hayatta hiçkimse kendini herkese sevdirememi?tir. Ynsano?lu Peygamber de olsa, veli de olsa yine de onu seveler de olur, sevmeyenler de olur. Lütfen bu noktayy unutmayalym. Herkesten sevgi beklemeyelim. Rahmetli babannem bu gibi durumlarda “Elden vefa, itten cefa” derdi. Hayatyn kanunu bu yavrum. Bizi sevenlerin kyymetini bilelim, yeter. Ama biz tek istisna olmadan yeryüzündeki bütün insanlary, bütün hayvanlary, bütün bitkileri, bütün e?ya ve cemadaty sevelim. Yçimizi, kalbimizi, kafamyzy öyle sevgiyle dolduralym ki yaryn son nefesimizi verirken biz de  Ömer Hayyam gibi

“Sevginle girece?im topra?a

Sevginle çykaca?ym topraktan”

diyebilelim.

“Sevelim, sevilelim, dünya kimseyee kalmaz”

diyelim.

“A?k gelicek, cümle eksikler biter”

diyelim.

Selam, sevgi ve saygy ile.

Sabri Tando?an

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :