HOCAM SİZLERE VE TÜM SİTE MENSUPLARINA SELAMLARIN EN GÜZELİ ALLAHIN SELAMINI SUNARIM,

Benim sorum kendim için yüz kızartıcı,utandırıcı, kelimelerle tarif edemediğim bir pişmanlığımı size sunarak çözüm yolu bulmak hocam.

Öncelikle zamanınızı ayırdığınız için çok teşekkür ederim.

Hocam bir akrabağam bana güvenip,benden yardım isteğip bir sırrınını açmıştı bir kaç sene evvel. Ben de elimden gelen manevi yardımı yaptım,hep onun yanında bu konuda destek olmaya çalıştım.

Ama ben onun bu sırrını başka bir insana söyledim. Kendime ve ona neden böyle bir kötülük yaptım hala aklım almıyor. Neden böyle bir tuzağa düştüm. Ama olan oldu şu durumda. Akrabağımın benimle paylaştığı herkese söylenilmeyecek bir şey olsada ben söyledim. Nefsime, şeytana uydum. Kendimden çok utanıyorum.Tabiki ondanda.

Akrabağımın sırrını paylaştığım bu insan hiç bir şekilde ona zarar verecek,sağda solda bunu anlatacak biri değil. Benim niyetim ona kötülük etmek olmasada söyledim bir kere.

Ben şimdi ona gidip konuyu bu şekilde anlatsam benimle belki küser ama ben hiçbir şekilde böyle bir olay yaşansın istemem. Yaptığımın büyük suç olduğunun farkındayım hocam.

Vicdanım benim bu olayı hatırladığım hergün beni cezalandırıyor,kendimden fevkalade utanıyorum. İnsanlığa yaraşır bir haraket değil benim bu yaptığım hocam.Ne yapmalıyım hocam, vicdanımın bu sesi nasıl durur,konuyu ona anlatsam benimle konuşmayacak belki ama ben yaptığım bu hata yüzünden onu bir ömür kaybetmek istemiyorum. 

YA HAYIR KONUŞ YAHUT SUS, hadisi bize herzaman olduğu gibi benim yaşadığım bu olayda da hayatın özü olduğunu tekrar hatırlattı.

HOCAM, ne yapmalıyım?

ELLERİNİZDEN ÖPERİM...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :