Sayın “Hattat”,

18.8.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bir gün rahmetli Münir Bey’e sordular: “Efendim, siz Allah’dan en çok neleri istersiniz?”. Münir Bey cevap verdi: “Hiçbir şeyi” dedi. “ben, Allah’ın verdiği nimetlere yeteri kadar şükremiyorum ki o nimetlere kendimi layık göremiyorum ki yeni şeyler talep edeyim.” Mesele burada yavrum. Bizler de sonsuz isteklerimizi, aç gözlülüğümüzü bir kenara bıraksak, Allah’ın gönderdiklerine baksak, onların şükrünü eda edebilsek, onlara layık olmaya çalışsak daha iyi bir iş yapmış olmaz mıyız? Aman yavrum, dikkatli olalım, isteklerin sonu yok. Elimizdekine razı  olalım, eyvallah diyelim. Ben çocukken Posta Caddesindeki “Palabıyığın Meyhanesi”nden çıkanlar kol kola girerler koro halinde bir şarkı söylerlerdi.

“Eyvallah, eyvallah

İyiye de kötüye de eyvallah

Güzele de çirkine de eyvallah”

Bu şarkı beni yıllarca düşündürdü. Bana hayatın özeti gibi geldi. Yıllarca önce merhum Ruhi Su, o harikulade güzel sesiyle türküler söylerdi. Bir türküde

“Ne gelirse Hak’dandır

Şinanay yavrum, şinanay”

diyordu. Bu sözler de beni çok düşündürürdü. Ne gelirse Hak’dandır sözünde ben tam bir teslimiyeti görüyordum. Arkasından sonsuz bir sevinç ve mutluluk geliyordu. Onu da şinanay yavrum, şinanay diye anlatıyordu. İşte böyle yavrum. Hep daha çok diyenler, elindekine razı olmayanlar asla bu güzellikleri anlayamazlar. Onlar hep daha çok, daha çok diye mutsuz, huzursuz yaşarlar. Onlar hep kasabın önündeki et bekleyen kediler gibidirler. Ne yapalım bu da onların seçimi. Hayırlısı demekten başka elimizden ne gelir?

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :