Sayın Can,

27.8.2008 tarihli mailinizi aldım.

Sevgili Can, ben ve site mensupları seni çok özlemiştik. Merak da ediyorduk. Şükürler olsun, kavuştuk. Sevgili Can, Mevlana, “Edep, aklın dıştan görünüşüdür” der. Edep, hayatın özüdür. Varoluşun nedenidir. Hayat, edeple güzelleşir. İnsanlar arası ilişkiler edeple bir anlam kazanır. Bir dostlukta, bir arkadaşlıkta, kurulan bir yuvada, edep olmayınca hiçirşeyin tadı tuzu kalmaz. Herşey güzelliğini yitirir. Eğer bana sorarsan “Edep, insanın Allah’la olan beraberliğidir”. Bir sohbette edep yoksa neye yarar? O, bir gürültüden, bir parazitten başka birşey değildir. Bir evlilik, ancak edep olduğu sürece değerlidir. Mesela ben Rana Teyzenle kırkdört yıl evli kaldım. Birbirimizi büyük bir sevgiyle sevdik. Bir kere bile Rana Teyzenden su istemedim. Bir kere bile Rana Teyzenin önünde ayak ayak üstüne atarak oturmadım. Bir kere Rana Teyzenin çantasına, cebine, çekmecesine elimi sürmedim. Mesela bir çocuğun annesinden, babasından, dedesinden, büyük annesinden su istemesi edep dışı bir harekettir. Su içmek istiyorsan gidersin sürahiden doldurur içersin. Ama bizim büyüklerimizden su istemeye hakkımız yoktur. Sofraya oturulduğu zaman büyükler yemeğe başlamadan küçükler ellerini uzatmazlar. Kendi yapabileceğin bir işi annenden, babandan yapmalarını istemek edep dışı bir harekettir. Bunun gibi yavrum, bütün hayat hadiselerini bu ölçülere göre değerlendirebilirsin. Hayatta edepli insanlar nereye giderlerse gitsinler daima sevilirler, sayılırlar, el üstünde tutulurlar. İşte böyle yavrum. Yeni maillerini bekliyor, özlemle gözlerinden öpüyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :