Sayın “Kardan Adam”,

5.9.2008 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, Fazıl Hüsnü Dağlarca bir şiirinde

“Beraber olmanın güzelliği” diyordu. Dostlarla, sevilen, sayılan insanlarla beraber olmak ne güzeldir. Kimbilir gerçek hayat belki de bu, gerçek güzellik bu. Şu anda sözümona Ramazan davulcusu geçiyor. Fırlama çocukların mahalledeki çöp tenekesine sopayla tak tak vurmaları gibi bir ses çıkıyor. Benim gençliğimde melodili sesler çıkardı. Şimdi hayvanca sesler çıkıyor. Küfreder gibi. Şu bile toplumumuzun aşktan, ihlastan, niyazdan, estetikten ne kadar uzak olduğunu göstermiyor mu? Gazetelerle, televizyonlarla, o televizyonlardaki rezil dizilerle düşmanlarımız toplumumuzu nasıl da içinden yıktılar. Dinden, tasavvuftan, kültürden, güzellikten, kendi dilinden, aile yapısından, örf adetinden, hatta kendi mutfağından uzaklaştırılan insanların tüyler ürperten hali herşeyde kendini gösteriyor. Ne yazık, gözünüzün önünde koca bir toplum çatır çatır yıkılıyor. Kimsenin umurunda bile değil. İnsanlar paradan, seksten, eğlencelerinden başka birşey düşünmüyorlar. Şu televizyondaki Ramazan  programları bile ne kadar utanç verici. Böyle zamanlarda sizin gibi olağanüstü incelikte, zarafette insanları aramamak mümkün mü?

Sevgili “Kardan Adam”, hepimiz sizi seviyor, sayıyor, sizinle iftihar ediyoruz.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan