Merhaba Sabri amca; Okudum mailinizi, teşekkür ederim. Sabah annem aradı işyerimden. Sabah bir olay olmuş gözünün önünde onu anlattı; duygulandım, gözlerim doldu annemin anlatışını dinlerken telefonda. Sabah bir gürültü duymuş, balkona çıkmış annem, bir de bakmış ki motorsikletle damacana su taşıyan genç bir çocuk, elinde torbalarını taşıyan 70-75 yaşlarındaki bir hanımefendiye çarpmış ve hanım yerde; ayağa kalkamıyormuş, ayağı protezmiş. Annem çocuğun 16,17 yaşlarında olduğunu söyledi; "sucuda çalışıyor, birisine su götürüyordu herhalde" dedi. Çocuk şaşkın, yerdeki yaşlı hanım şaşkın birbirlerine bakıyorlarmış olayın etkisiyle, bir anda çevrelerine bir sürü insan toplanmış, çocuğa bağırıyorlarmış; çocuk da sessiz sakin, çarpmanın etkisiyle yere düşen ve ayağa kalkamayan hanım da sessiz sakinmiş çok. Çevrelerindeki insanlar yardım etmek için ambulans çağıralım demişler, bacağına bir şey mi oldu acaba diye yaşlı teyzenin; genç iki tane kız yaşlı teyzenin torbalarını almış, evinize götürelim demişler. Annem anlatırken bir ara dedi ki”çevredeki insanlar gürültü içerisinde konuşup yardım etmeye çalışırlarken bir ara bir baktım yaşlı hanıma çarpan genç çocuk, yaşlı hanımın yanına oturmuş, yaşlı teyze ve cocuk konuşuyorlar sessiz ve sakin bir şekilde; çok etkilendim, gözüm doldu onları öyle yanyana oturmuş sakin konuşurken seyrederken” dedi annem; annemi dinlerken, o çocukla yaşlı hanımın yanyana oturup konuştuğu o görüntü gözümde canlandı sanki ve ben de o sahneyi görmüş gibi etkilendim ve gözlerim doldu benim de. Düşündüm sonra. Çarpan çocuğun da, kendisine çarpılan yaşlı hanımın da bukadar sessiz ve sakin olmaları; çevrelerindeki insanların yardım etmek için bukadar duyarlı olmaları; etkiledi bunlar beni. Anlatmak istedim size de Sabri amca. Güzel bir gün ve akşam geçirmenizi diliyor, ellerinizden sevgi ve saygıyla öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :