Merhaba Sabri amca;

Şu an öğle tatilindeyiz işyerinde; herkes yemeğe gittiği için ben tek başıma kaldım departmanda ve siteye girip bakayım dedim. Özden Hanım’ın ve Necla Hanım’ın yazdıkları maillerden çok ama çok etkilendim. İki maili de okurken gözyaşlarımı tutamadım, odada da kimse olmadığı ve yalnız olduğum için tutmadım da zaten. Özden Hanım’ın anlattığı olay ne kadar düşündürücü, o zor durumdaki kişilere zor anlarında Allah’ın yardıma koşmasını okurken gözlerim nasıl doldu, nasıl etkiledi beni. Hayat hiç boş değil, bazı kişiler hep der “hayat çok boş” diye ama okadar ince şeyler var ki aslında hayatın hiç de boş olmadığını ve her anımızı çok iyi değerlendirmemiz gerektiğini bize anlatan. Necla Hanım’ın görev yaptığı cezaevine sizi davet edişi de beni çok duygulandırdı Sabri amca; kendisinin orada ki insanlardan bahsederken “çok sevdiğim öğrencilerim” diye bahsedişinden, onlara hizmet etmek için uğraşmasından, bu duygularındaki içtenliği ve samimiyeti okadar net hissediliyordu ki; çok duygulandırdı beni. Bu iki mailden bukadar etkilendiğim için sizinle paylaşmak istedim.

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum. Allah’a emanet olun.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :