Sayın İlknur Hanım,

11.9.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, çok haklısın. Toplumumuzda öyle asil, öyle ince , öyle büyük insanlaımız var ki ne hikmetse dejenere basın ve dejenere TV kanalları bilinçli olarak bunları bildirmiyorlar, onlarla ilgilenmiyorlar. Onları ilgilendiren tek şey var, pislik, rezillik, hırsızlık, uğursuzluk, adam öldürme ve çıplaklık. Her gün resimlerini yayınladıkları öyle rezil kadınlar var ki tek yaptıkları iş alabildiğine soyunmak. Necip Fazıl’ın tabiriyle “kefen bezine mahrem” yerlerini utanmadan, hayasızca teşhir etmek. Ne kadar acı.              

Oysa günümüzde de yaşayan çok değerli, eli öpülecek hanımefendiler, beyefendiler de var. Onların tertemiz, pırıl pırıl, örnek yaşantıları da var ama ne hikmetse onlarla kimse ilgilenmez. Ramazanda TV açmaya ödüm kopuyor. Zekeriya Beyaz gibi sıfat veremeyeceğim kimselerle ekranlar kirleniyor, çirkinleşiyor. Ben de onların korkusundan televizyonun düğmesini çeviremiyorum.

Kıymetli yavrum, realite bu. Ama senin gibi, müstesna güzel insanlar herşeye rağmen faziletli yaşantılarını sürdürüyorlar. Bizim görevimiz bu. Bizim elimizden tutanımız yok. Bize arka çıkacak olan yok. Bizler gariban, kimsesiz, yapayalnız insanlarız. Bize düşen vazife gözyaşlarımızı içimize akıtarak yolumuza devam etmek.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :