Sayın “Bir Talebe”,

11.9.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, öyle bir mail göndermişsin ki uykusuz bir gecenin ardından bir güneş gibi içime doğdu. Akşam bir yere çağırdılar. A’dan Z’ye herşey düzensizdi, bozuktu, berbattı. Bir de çağıran insanın kabalıkları, çirkinlikleri, saygısızlıkları buna eklenince doğrusu tereddüt ettim, acaba beni oraya götüren kimsenin bana kastı mı vardı? En kısa zamanda oradan ayrıldım. Gecem zehir oldu. Sabaha kadar ne uyuyabildim, ne kitap okuyabildim. Bu ruh hali içinde senin mailinle karşılaştım. Allah bin kere razı olsun. O kadar güzel bir mail göndermişsin ki içimden “Ah” dedim, “elimde imkan olsa da bu maildeki iki güzelliği de yeryüzündeki bütün insanlara duyurabilsem”. Yarabbi, o ne güzel aile. Pek çok insanın geleceğe çocuk terbiyesi altında firavun yetiştirme yarışmasına katıldıkları bir dönemde böyle o gül gibi çocukları yetiştiren aileye nasıl saygı duydum, anlatamam. Bakıyorsunuz çevrenize zengini, fakiri, köylüsü, kentlisi, sosyetiği, varoşlarda oturanı resmen firavun yetiştirmek için ellerinden gelen herşeyi yapıyorlar. Çocuk, şımartılıyor, şımartılıyor, daha parmak kadarken anayı babayı hiçe sayan bir baş belası haline getiriliyor. Bu hastalığın sebebini anlayamıyorum. Herhalde “fitnevizyonlar” bana birinci sorumlu gibi geliyor. Bir çocuk bütün salonu berbad etmeye yetiyor. Aileye ikazda bulunduğunuz zaman anne, baba aynı şirretlikle “Efendim” diyorlar, “çocuktur, bağıracak, yakacak, yıkacak, kıracak, dökecek.” Arkasından “Siz, hiç çocuk olmadınız mı?” diyorlar. “Eh”, diyorsunuz” “işte bu da çocukları tarafından boğazı kesilecek bir şerefsiz”. Böyle bir cehennem atmosferinde gelin de yaşayın bakalım. O anlattığınız aileye saygılar sunuyorum. Allah onlardan razı olsun. İnşallah iki dünyaları cennet olur.

Mailin ikinci kısmındaki o dört sene felçli yatıp nur içinde Hak’ka göçen büyük hanım için duyduğum sevgiyi, saygıyı, hayranlığı ifade edecek kelime bulamıyorum. Nur içinde yatsın. Allah’ın rahmeti, Peygamberin şefaati üzerine olsun. O durumunda bile kendine bir dünya kurmuş. Yarabbi, ona hayran olmamak mümkün mü? Yedi milyar insanın o büyük hanımı örnek alıp halinden şikayet etmeden elindeki minicik imkanlarıyla tertemiz bir dünya kurup pırıl pırıl Hak’ka göçebilmesi ne güzel.

Bu mailin geceki ıstıraplarımdan beni kurtardığı için sana ne kadar teşekkür etsem azdır. Bu iyiliğini hiç unutmayacağım.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :