Selamunaleyküm Hocam,

Şeytan hizmetçi kılığına girmiş ve yirmi sene Cüneyd-i Bağdadî Hazretleri'nin yanına gidip gelmişti. Fakat bir türlü gönlüne vesvese vermeye ve ona istediklerini yaptırmaya muvaffak olamamıştı. Birgün:
- Ey Üstad! Yoksa siz benim kim olduğumu biliyor musunuz? der.
Hazret:
- Sen lanetli İblissin. İlk geldiğin andan beri seni tanıyorum, buyurur.
Şeytan:
- Ey Sultanü'l Muhakkikin! Sizin kadar yüksek dereceye ulaşan başka bir büyük zat tanımıyorum. Yirmi senedir size hiçbir isteğimi yaptırmaya muvaffak olamadım, der. Cüneyd-i Bağdadî Hazretleri:
- Defol melun! Şimdi de beni kendini beğenme hastalığına düşürerek mahvetmek mi istiyorsun! Yirmi senede yapamadığını yirmi saniyede mi yapacaksın? Yıkıl karşımdan! diye bağırır.

Cüneyd-i Bağdadi Hazretleri'nin talebelerinden biri şeytanın vesve­sesine kapılıp; "Artık ben kemâle geldim. Sohbete devam etmeme lüzum kalmadı." deyip kendi başına bir yere çekildi. Benlik ve gururundan do­layı şeytanî bir rüya gördü. Rüyasında, bağlık bahçelik içinde güzel ne­hirler ve çok lezzetli yemekler yiyordu.Bu rüyayı hakikat zanne­dip, kibiri daha da arttı ve bu halini arkadaşlarına anlattı. Onlar da Cüneyd-i Bağdadi'ye arzettiklerinde, çok üzüldü ve anlatılan kimsenin yanına gitti. Ona; "Seni bu gece Cennet'e götürürlerse, Cennet'e vardığında üç defa Lâ havle oku." buyurdu. Hakîkaten o kimseyi rüyâsında Cennet'e götürdü­ler. O kimse Cennet'e vardığında üç defa Lâ havle okudu. Gördüklerini ve kendisinde hasıl olan şeytani hallerin hepsini unuttu. Bir anda kendi­sinin pislik ve çöplük içerisinde olduğunu gördü. Uyandığında gördükle­rini hatırladı ve içine düştüğü hatayı anladı. Çok pişman olup tövbe etti ve hocasının elini öptü.

Evliyanın büyüklerinden ve hadis alimi Dırar bin Mürre  buyurdular ki: "Şeytan şöyle demiştir: Ade­moğluna üç şeyi yaptırdığımda maksadıma, muradıma kavuşmuş olu­rum, istediğimi yaptırırım. Birincisi, günahlarını unuttuğu zaman, ikincisi amelini çok gördüğü zaman, üçüncüsü kendini  beğendiği za­man."

Şeytan hiç bir zaman insana vesvese vermeyi bırakmaz Bir insan bütün günahları terketse bile bu sefer ona kendisini beğendirecek ve diğer insanlardan üstün olduğunu  düşündürücek  vesveseler verir.

İnsanın en zayıf damarı ""Sen büyüksün " denilerek, koltuğunun altına girmektir. Nice cahil, günahkar, kendisini alim ve faziletli zannederek bu şekilde İslam'a ve kendisine zarar vermiştir. Günümüzün de en teklikeli hastalıklarından da birisi budur.

Kuran'da Alllah (C.C) şöyle buyurur:"Sizde var olan bütün iyilikler Allah'tandır.Sizdeki bütün kötülükler ise nefsinizdendir"

Gerçek bir mümin kendisinde var olan bütün iyiliklerin Allah'tan geldiğini bilir.Bundan geriye kendisinde sadece nefsinin zayıflıkları ve kötülükleri kalır.

Allah cümlemizi nefsimizin ve şeytanın tuzaklarından esirgesin !

Selam ve dualarımla. Allah'a emanet olun

Nurettin

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :