Degerli Gönül Sohbetleri Ailesi,

Susmak ve anlamak, susarak anlatmak güzel sey olsa gerek.Kelimeler elbette konusabilmemiz için var. Ama sükûtun da bir ihtisami yok mu?

Iki talebesi,bir nasihat eder ümidiyle bir Allah dostunu ziyarete giderler. Otururlar saatlerce, ne bir tek söz, ne bir sohbet… Cani sikilir iki arkadasin. Müsaade isteyip kalkarlar. Kapiya geldiklerinde , üstadimiz niye sohbet etmedi diye sorarlar birbirlerine. Fisildasmalari duyan evin hanimi seslenir arkalarindan;
-Hiçbir sey duymadiniz mi? Oysa o neler anlatti sizlere…

Vaktiyle bir dervis, memleketinden uzaklara gitmek zorunda kalmis. Ne halden anlayan bir dost, ne kapisini çalabilecegi bir ev, ne ayni dilden konusabildigi bir yoldas…Dervis, bir gece vakti yalnizligin ne zor bir sey oldugunu iliklerine kadar hissederek yürürken, yanindan geçmekte oldugu evden gelen bir kokuyla sendelemis. Bir muhabbet, bir nese, bir tanidik his...Eve dogru yürümüs. Bahçe kapisindan içeri süzülünce kalbinin atislari hizlanmis, muhabbet kokusu bir baska yakmis içini, ayaklari bedenini tasiyamaz olmus. Kapinin önüne gelip oracikta boynunu büküp beklemeye koyulmus.Bir süre sonra kapi açilmis.Ev sahibi , kapida duran dervise bakmis. Bir selamlasmadan  sonra sözsüz konusmalar baslamis. Ev sahibi bir süre kaybolmus, sonra elinde agzina kadar suyla dolu bir kapla dönmüs ve bu kabi dervise uzatmis. Bu, yeni bir kisiyi kabul edemeyecek kadar doluyuz demekmis. Dervis  evin bahçesine dönmüs, aldigi bir gül yapragini kabin içindeki suyun üstüne birakmis. Ne su tasmis, ne de agirlasmis kâse gül yapragiyla.

Ev sahibi saygiyla egilmis ve kapiyi açarak dervisi içeriye almis.

Suyu tasirmayan bir gül yapragina her zaman yer varmis.

Sevgi ve saygilarimla

Kelebek

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :