Sayın Özden Çiçek,

17.9.2008 tarihli mailinizi aldım

Efendim, gönderdiğiniz mail beni hayretler içinde bıraktı. Dubai’deki yaşantı ne muhteşem. Bizim çağdaş, devrimci, ilerici sözde aydınlarımız o ülkelere tepeden istihza ile bakarlar. Onları bir nevi yamyam gibi görürler. Oysa sade camiye çocuk getirilmesi konusundaki harikulade ince duyarlıkları beni ürpertti. Türkiye gibi en sosyetiğinden en dağ başındaki çobanına kadar köylü, kentli, zengin-fakir, okumuş, okumamış çok az istisna dışında herkesin modaya uyup çocuklarını firavun gibi yetiştirdikleri bir ülkenin Diyanet İşleri Başkanı çıkıp da çocuklarınızı camiye götürün, bırakın koşsunlar, oynasınlar, alınlarını secdeye koyan temiz kadınların ve temiz erkeklerin namazlarını berbad etsinler dediği bir ülkeyle kıyasladığımız zaman Dubai’deki anlayışın ne kadar uygar, ne kadar ileri, ne kadar efendice, medenice, insanca olduğu ortaya çıkıyor. Durum böyle. Allah, bizlere de Diyanet mensuplarımıza da İslami bir duyarlılık nasibetsin. Bir hocaefendi iki gün önce televizyonda insanlığını kaybetmiş, şerefsiz, haysiyetsiz, yüzkarası evlatların anne babalarını cami avlusuna bırakılan bir piç çocuk gibi huzurevlerine fırlatılıp atılmalarını doğru, normal kabul ediyor, lütfen ilave ediyordu, “Arada sırada ziyaretlerine gidin.” Utanç duydum. Yarabbi, o muhteşem Osmanlı Devletini kuranların dosta düşmana parmak ısırtan insanların torunları nasıl bu duruma düştü? Bunun sosyolojik ve psikolojik olarak izahı mümkün değil. Ne idik, ne olduk. İftihar ediliyorduk, şimdi herkesin utandığı bir toplum olduk. Bunun birtek izahı var: İslam’dan uzaklaştık. Ama gerçek İslam’dan. Ama Allah’ın yolundan, Peygamberin yolundan uzaklaştık. Allah sonumuzu hayır getirsin. Karacaoğlan ne güzel söylemiş:

“Kafir ağlar bizim ahvâl-ü perişanımıza...”

Annenizin rüyası çok ilginç. Annenizi gördükten sonra ona öyle bir sevgi, saygı, hayranlık duydum ki bunu ifade edemem. Kelimeler az gelir. eli öpülecek, mübarek bir İslam Hanımı. Ne mutlu size ki böyle bir annenin evlâdısınız.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :