Değerli büyüğüm,

Dün gece  sağanak yağan yağmur, Eylül ayının son günleri ve yalnızlık! Siz hep buyurursunuz, "Allah'la beraberken nasıl yalnız olunur yavrum?" diye. Demek ki, evde eşimin, kızımın olmaması ,ıssız bir yerde oturmamız ve fırtına ile yağan yağmur, beni böyle hüzünlendirdi, korkuttu. Her işte bir hayır olduğu gibi,dün geceki gibi  bir geceyi  duayla,yalnızlar için Rabb'ime yakarışlarla,arada bir müzikle, şiirle sabahlayarak geçirmem gerekiyormuş. Insanın özüne , içine dönebilmesi için yalnızlık ta gerekiyormuş. Dağ başında tek başına oturan, üstelik ışığı,aşı,yakacağı olmayanların yanında , benim duygularım şımarıklıktı. Arada içimi ısıtan Yağmur ve Eylül şiirleri oldu. Siz ,şiiri çok seversiniz ve mutlaka bu siiri de bilirsiniz ama izninizle Attila İlhan'ın bir şiirini paylaşmak istedim,siz değerli büyüğüm ve  sevgili site mensuplarıyla;

"Yağmur Kaçağı"

-Elimden tut, yoksa düşeceğim, yoksa bir bir yıldızlar düşecek

-Eğer şairsen beni tanırsan, yağmurdan korktuğumu bilirsin

Gözlerim aklına gelirse, elimden tut yoksa düşeceğim

-Geceleri bir çarpıntı duyarsan, telaş telaş yağmurdan kaçıyorum, Sarayburnu'ndan geçiyorum

-Akşamsa,Eylül'se, ıslanmışsam, beni görsen belki anlayamazsın, içlenir gizli gizli ağlarsın

-Elimden tut, yoksa düşeceğim, yağmurlar götürecek yoksa beni..

Çok kıymetli hocam, ben çocukken de Karadeniz'de büyüdüğüm için şiddetli yağan yağmur, birlikte çakan şimşekler, gök gürültüsü beni hep korkuturdu, bu korkum hala devam etmekte.

Bu satırları yazarken, hep aklıma sevgili Çiğdem kardeşim geldi, minicik elleriyle, narin vücut yapısıyla, ama kocaman yüreğiyle korkusuz Karadeniz kızı. "İlahi Ayla abla" diyen sesini duyar gibiyim. O, içindeki imanıyla korkmuyor, biliyorum. O iman gücüne ulaşabilmem için, hayır dualarınızı bekliyorum, efendim.

Ellerinizden, saygıyla, sevgiyle öpüyorum.

Ayla Belen.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :