Degerli hocam,

Bir süredir yazilarinizi takip ediyorum.

Kuran'da bir ayet beni hem ürpertiyor, hem sürekli kendimi sorgulamama neden oluyor.

Haşr suresi 21.ayette  Allah (C.C.) söyle buyuruyor:

Lev enzelna hazel Kur'âne 'alâ cebelin leraeytehu hasi'an mutesaddi'an min hasyetillah ve tilkel'emsalu nadribuha linNasi le'allehüm yetefekkerun.
(Eğer biz şu Kuran’ı bir dağın üzerine indirseydik, elbette onun Allah korkusundan, çatlayıp parça parça olduğunu görürdün. İşte bu misalleri insanlara tefekkür etsinler diye veriyoruz.)
Burada mesaj dağa degil, inananlar da dahil olmak üzere tüm insanlaradir. Ey insan, dağ bile korkusundan parçalanirken sen ayetlerimiz karsisinda ürpermiyor, titremiyor,bir sey hissetmiyor, sorumluluklarini yerine getirmiyorsun. Senin kalbin dağdan daha mı kati? diye soruluyor bizlere.

Kuran'da, kainattaki her seyin Allah'ı tespih ettigi söyleniyor. Hadi inanmayanlari bir kenara birakalim, biz inandik diyen insanlar acaba  Allah'a, dagdan daha mi  yakiniz ? Kuran okurken, namaz kilarken, dua ederken bunlari düsünmeden edemiyorum ve Allah'im bana da dagin imanini ve korkusunu ver diye dua ediyorum.

Dualarinizi bekler, selam ve hürmetlerimi sunarim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :