Efendim, Aşağıdaki satırlar bir talebenin çok sevdiği öğretmenine olan duygularıdır, umarım öğrenci hislerini anlatabilmiştir bu satırlarda:

Sizinle yürürken eski çınarlar arasında,

Dinlerken Sizi,

Billur bir ırmak akar gönlüme

Ayaklarım tutmaz olur, dudaklarım burkulur

Ayrılık vakti gelince...

Buluşmanın heyecanı ile geçer günler

Ve siz uzakta belirince

Ruhumda açan rengarenk güller

Savrulur rüzgara, yükselir semaya...

Elbisenizde iplik, saçınızda bir tel

Yüzünüzü okşayan, elinizi öpen bir yel

Olma hayaliyle geçti yıllar...

Artık benden geriye kalan sadece Siz,

Ben bensiz, Size katılmış...

Ne sorularım kaldı soracak, ne yüzüm var bakacak

Adımı sorsalar adınızı söylerdim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :