Sayın Suna Acıöz,

29.9.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, biz ne zaman İslam’ı hem iç hem dış dünyada yaşarsak, o sentezi görürsek gerçek bayramı yapmış olacağız. İnsanoğlunun dünya denilen şu karmakarışık ortamda mutlu olması, bir huzuru yaşaması başka türlü mümkün değil. Asırlarca insanlık kendi kendini kandırdı. Sonuçta eline ne geçti? İşte bir ülke ve bir dünya. Sevgi yok, saygı yok, edep yok, incelik yok, zerafet yok, kardeşlik yok, dayanışma yok, birbiri için yüreği titremek yok. Manevi değerlerden soyutlanmış, bütün güzelliklerini kaybetmiş hayvandan daha aşağı dereceye inmiş birtakım rezil, kepaze insanlar annelerini, babalarını cami avlusuna bırakılan piç çocuklar gibi huzurevlerine atıyorlar. Lanet olsun böyle insanlığa. O şerefsizlerin Allah belasını versin. Necip Fazıl bir şiirinde

“Sebep ne, ölmektense bu hayatı tercihe”

diyor. İnsanlığı bu çöplükten kurtaracak güç kâinatın yüzü suyu hürmetine yaratıldığı Resulullah Efendimiz’e aşkla bağlanmak. Onun dışında herşey palavra, herşey komik, herşey sahtekârlık...

selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :