Aziz Babacigim, Sevgili Gönül Dostlari,

Dün aksam bir aile dostumuzun kizinin dogum gününe davetliydik. Ailece gittik, güzel bir aksam gecirdik. Yeni bir aile ile tanistik. Kari koca ve üc erkek cocuklari varmis. Kadinla konusurken bazi konulardaki davranislarini takdir ettim. Örnegin hafta sonu cocuklarin odalarina girip, herkes simdi kendi dolabini yerlestirecek dermis. Her cocuk kendi dolabini yerlestirir, masalarini toplar temizlermis. Bazi günler anne söyle  dermis " ben ise gidiyorum, eger yemek yerseniz tabaginizi kasiginizi bulasik makinasinin icine koyun, evyede tek bir sey görmeyeyim." Ve böyle böyle cocuklarini yetistiriyormus, hatta büyük oglan bazen kendinden kücük olan diger ikisine kendi isini vermeye kalksa onlara " abiniz kendi isini kendi yapacak" diye ögüt verir, " abinize: hayir abi, ben yapamam" demelerini söylermis. Cünkü diyor o hanim " Eger evde bunlari ögrenmez, hayir demeyi bilmezlerse, disardaki hayatta da kendilerini savunamaz , hayir diyemezler".

Bunlar dün aksamdan hatirimda kalan bazi ayrintilardan bir kismi idi.

Sevgili Büyügüm, cocuk yetistirme konusunda da diger konularda oldugu gibi bizleri egitiyor, dogru olani gösteriyorsunuz. Hersey icin tesekkür ederim hatta size cogu zaman nasil tesekkür edecegimi bile bilemiyorum, Cenabi Mevlam´dan size saglikli uzun ömürler niyaz ederim. Sonsuz hürmetle ellerinizden öperim.

Suna Aciöz

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :