Çok kıymetli büyüğümüz,

Hayatta hiç bir şey tesadüf değil,her şey birbirine akıl almaz incelikte bağlı ve görülmez incelikte nakışlarla örülmüş gibi.Bazen bizim için önemsiz gibi gözüken bir detay tüm hayatımızı belirleyen çok büyük gelişmelerin bir başlangıcı olabiliyor.Bazen küçük bir hadise bize tüm hayatın mesajını verebiliyor.

Sizin yazılarınızda anlattığınız bir anınızı hiçi unutmuyorum

Yıllar önce rahmeti eşiniz Rana Hanım ile Paris'e gittiğinizde Louvre Müzesini gezerken Leonardo De Vinci’nin “La Jaconde” isimli eserinin  önüne gelmiştiniz. O muhteşem tablo karşısında büyülenmiş,heyecandan gözlerinizden yaşlar gelmiş,kendinizden geçmiştiniz.O sırada Amerikalı bir turist gurubu gelmişti. Başlarındaki küstah ve saygısız bir kimse tabloya bakmış ve dudaklarını büzerek, alaycı bir şekilde “Mona Lisa dedikleri bu kokona mı?Pek de kılıksızmış. Bunun nesini beğeniyorlar" demişti.

Bence sizin o Amerikalı ile aynı zamanda o tabloya bakmanız tesadüf değildi.O hadisede sizin ve hepimiz için bir mesaj vardı.İkiniz de aynı yerdeydiniz ve aynı tabloya bakıyordunuz, fakat tamamen farklı şeyler görüyor ve hissediyordunuz.Tıpkı insanların hergün hayata baktıkları gibi.İnsanlar hergün hayata kendi yaşam penceresinden bakıyorlar fakat tamamen farklı şeyler görüyorlar.Kendi içlerinde güzelliğe, temizliğe ve arınmışlığa sahip olanlar güzeli görüyor ve güzeli düşünüyorlar.

Gençliğe adım atmak üzere olan bir çocuk, babası ile dağlara çıkmış.Yürürken ayağı birden kayar, az daha uçurumdan yuvarlanacak gibi olur. Can havliyle bağırır.

"Eyvaaaah!

Karşı dağlardan aynı ses gelir.

"Eyvaaah!"

"Sen de kimsin ?" diye sorar.

Karşı taraftan aynı soru gelir:

"Sen de kimsin?"

"Korkağın birisiin!".. diye bağırır bu sefer çocuk.

"Korkağın birisiin!" cevabını almakta gecikmez.

Merakla babasına döndüp sorar.

"Bu nedir baba?"

"Hayatın sesidir oğlum" der babası "dinle ve öğren!”

Avuçlarını boru gibi yaparak, karşı dağlara doğru bağırır.

"Seni seviyooruuuum…"

Karşılık anında gelir.

"Seni seviyoooruuuuum…"

Babası oğluna dönüp, şunu söyler:

"Oğlum, herkes buna yankı diyor ama aslında bu hayatın ve umudun sesidir. Hayattan ne umar, ona nasıl seslenirsen, sana o sesi yansıtır."

Hayatta gördüklerimiz aslında kendi içimizdekilerin yansımasından başka bir şey değil.Hayata nasıl bakarsak onu görüyor, hangi sesi verirsek o sesi alıyoruz....

En içten dileklerimle sevgi ve saygılarımı sunarım efendim.

Sevil Balçiçek

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :