Saygıdeğer Sabri bey öncelikle Allahın selamı üzerinize olsun, kişisel bir durum yaşamaktayım ve bu durumu sizinle paylaşmak ve benim naçiz iradem ile çözümleyemediğim bu durumu sizin öngörünüz ile inşallah bir çözüme ulaştırmak arzusundayım.

Ben 2 yıl önce çalıştığım kuruma yeni gelen bir bayana kendisinden çok pozitif etkilendiğimi Allahın izniylle evlilik niyetimi kendisine bildirdim. kendisi benden tam 4 yaş ve 4 ay büyüktü bu yaş farkı nedeni ile evlenmemizin makul olmayacağını düşündüğü için böyle bir olaya sıcak bakmadığını bana söyledi. Tabi ki zaman içerisinde aynı kurumda olmamız bu olayın bu şekilde sonlanmasına müsade etmedi ve biz değişik sebebplerle birbirimizi tanımaya ve tanıdıkça da aramızdaki sevgi ve muhabbetin geliştiğine şahit oluyorduk. Bu sevgi ve muhabbet sanki Cenab-ı Allah tarafından yüreğime yerleştirilmişti,bu arada karşı tarafa evlenme talebimi defaatle bildiriyor ama net bir cevap alamıyordum. Vel hasılı en sonunda artık bana bir cevap vermesi gerektiği konusunda sıkıştırınca bana kendisinde tam olarak netleşmemiş bir sağlık durumu olduğunu ve bu durumu netleştirmedenn bana cevap veremeyeceğini eğer istersem bu noktada bu olayı sonlandırmam durumunda bana kırılmayacağını ifade etti ben ise problemin ne olduğunu merak ediyordum uzun sorular ve sıkıştırmalar sonucunda kendisinde çocuk olma olasılığını oldukça düşük olduğunu öğrendim ve ilk etapta bu durum beni korkuttuğu için söylemlerimde ufak tefek kaçamaklar oldu gayri ihtiyyari, kendisi bu durumda ayrılma kararı alırsam bana kırılmayacağını söyledi. Eğer buluşmaya gitmezsem ayrılma kararı aldığımı anlayacağını söyledi. Ve ben başladım düşünmeye böyle bir durumda ben gerçekten sevdiğim aşık olduğum kişiyi yalnız bırakamazdım. Çocuk çok ciddi bir olgu insanlığın meyvası ancak sırf çocuk yapmak için bir başkasıyla evlenmemin beni mutlu etmeyeceğini hatta hayat boyu aşık olduğıum kadını unutamayacağımı ve kendimi onun yerine koyarak böyle bir durumda ben olsam ve terk edilsem ne hissederdim diye düşündüm ve çocuğumuz olmazsa da biz bu imtahanı vermeliyiz diye düşünerek sevdiğim kişi ile duygularımı paylaştım ve her zaman yanında olacağımı söyledim. Ayrıca bu durumu tıbben de çözmeye çalışmamız gerektiğini ve çare aramaya ve tabi ki çareler yaratan yüce Rabbimize dua etmemiz gerektiğini de söyledim. bir iki doktordan sonra artık hastanelere gitmek istemediğini böyle zahmetli tedavilerden korktuğunu acı çekmek istemediğini söylüyordu ve çabalamıyordu ben daha çok bu iş için çözüm üretmeye çalıştıkça o aynı gerekçeleri sıralayıp doktora gitmiyordu. en sonuda benim sağlıklı olduğumu ve çocuk sahibi olmam gerektiğini ve benden böyle bir durumdan vazgeçmemi beklemeye hakkı olmadığını söyleyerk ayrılmamız gerektiğini ve bunun için beni sevsede benim için sevdasından vazgeçeceğini söyleyerek görüşmeleri kesti ve ben defalarca engel olmaya çalışsam da sonunda onun dediği gibi oldu. Ancak Ramazan bayramında annesini tanımış olduğum ve görüşmek istediğim için evlerine 9 ay sonra gittim ancak annesi yoktu. Bir müddet konuşunca kendisini benimle evlenerek istanbula yanıma gelmesi için davet ettim ancak vaktim kısıtlı olduğu için daha fazla konuşamadan ayrıldım. Dün gece telefonda bu konuyu konuştuk ama yaklaşık bir yıldır olduğu gibi ne ileri gidebildik ne de geri olduğumuz noktada kala kalmış durumdayız ve bir türlü ilerleyemiyoruz.

Sevgili hocam ben mümessillik yapıyorum şahsınızı bir doktor  hanımdan tanıma fırsatını yakaladım ve bu konuyu size danışmam konusunda fikrini sordum oda internet kanalıyla danışabileceğimi söyledi, sağolsun. Bu kadar uzunca anlattığım ve değerli vakitlerinizi meşgul ettiğim için affınıza sığınıyorum ama gerçekten sizin bu konuda ki görüşlerinize muhtacım. Sevdiğim kişi de ben de çok çaresiziz. Cenab-ı Hakkın emirlerine uygun olarak ne yapmalıyız bize nasihatlarınızı bildirirseniz çok memnun oluruz. Şimdiden teşekkür eder, mübarek ellerinizden öperim.

Saygılarımla

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :