Sayın “Kardan Adam”,

7.10.2008 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, lütfedip gönderdiğiniz mail bir gerçeği ne güzel anlatıyor. İnsanlar yurt içinde olsun, yurtdışında olsun manevi alemle irtibatlarını kesince bir metal robottan farkları kalmıyor. Bu zavallı, bu perişan yaratıkların her işleri böyle. Çünkü onlar sevgiden uzak, saygıdan uzak, edepten, incelikten uzak yetiştirilmişler. Mana alemiyle hiçbir irtibatları yok ki. Hayret makamından, huşudan, ürpertiden uzak, yaşamıyorlar, kendi tabirleriyle sürünüyorlar. Onlardan ne bekleyebiliriz ki? Hayatta öyle insanlar var ki kırk yıl hanımlarının pişirdiği birbirinden güzel yemekleri yemişler, ama bir kere teşekkür etmemişler. Allah razı olsun, ellerine sağlık dememişler. Bu hayvanlardan ne bekleyebiliriz. Onlar çağdaş, uygar, devrimci, ilerici, çalımlarından, cakalarından yanlarına yaklaşılmayan taife. Ve sizin gibi edebin, zarafetin, kibarlığın, beyefendiliğin en üst düzeyine ulaşmış insanlar, hazret-i insanlar, onlarla beraber yaşamaya mecbur. Durum bu. Kimi kime şikayet edeceğiz? Necip Fazıl ne güzel söylüyor:

“Çıbanımız derinde, işletmiyor yakılar

Nerde bizim şarkımız, nerde öbür şarkılar...”

Efendim, size sevgilerin, saygıların en içten gelenini sunuyor, hürmetle ellerinizden öpüyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :