Sayın İlknur Hanım,

7.10.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, kendine bir dünya kurabilen insanlar ne mutlu, ne güzel, ne yüce kimseler. Ankara’da da öyle bir kimse var. Sık sık bana telefon eder. Sesinde sadece pozitif elektrik var. İçi sevgiyle dolu. Liseye giden bir oğlu var. Onu okutabilmek için kapıcısı olmayan bazı apartmanların temizliğini yapıyor, merdivenlerini yıkıyor. Ama içi öyle güzelliklerle dolu ki ne yapar eder benim konferanslarıma gelir. Yüzünde hep o huzur veren tebessüm. Her an o tebessüm bütün dünyayı dolaşmaya hazır. Önemli olan insanın kendi dünyasını kurması değil mi? On yedi memleket çocuğu hayatının baharında canlarını verirken bir komutanımız golf oynuyordu. Acaba kim büyük insan? Masraf olur diye memleket çocukları, fakir fukaranın evladı dağın başında bir tekmede yıkılacak sözümona karakollarda ölmek için sıralarını beklerken biz bazı kimselere milyarlar vererek arabalar alıyorduk. Ne diyelim, hayat bu. Ne insanlar var. Akşama yiyecek ekmeği yok. Ama yine çok şükür diyor. Sabrın ve kanaatin en güzel destanını yazıyor. İşte sevgili yavrum, benim için asıl kahramanlar, asıl büyük insanlar onlar. İlkokuldaydım. Annemle beraber radyodan bir piyes dinliyorduk. Bir kadın hastalanıyor, kan kusmaya başlıyor. Veremin son devresi. O zaman başında şefkatle, ihtimamla kendisini bekleyen kocasından kan tükürmek için bir kap istiyor. Benim çocukluğumda kenarları mavi biyeli bembeyaz emaye kaplar vardı. Kocası getiriyor, kadın tükürüyor. Sonra sevgi, saygı ve incelikle eşine bakarak “Beyaz zemin üzerinde kırmızı renk ne güzl bir kompozisyon çiziyor” diyor. Aradan altmış beş yıl geçti. Ama o kadının yürekliliğini unutamadım. Aman Yarabbi, ne muhteşem bir insandı o... Son günlerini yaşarken bile yine estetik duygularından vazgeçmiyor, hayat karşısında bedbin, yılgın, karamsar olmuyordu. Bana bir ömür boyu bu piyes ışık tuttu. İşte yavrum, hayatın hakiki kahramanları, eli öpülecek insanları onlar. Ölenler nur içinde yatsınlar. Kalanlara Allah sağlık, selamet ve huzur versin.

Sana sevgi dolu, huzur ve mutluluk dolu güzel günler diliyorum...

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :