Sayın Suna Acıöz,

11.10.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, keşke bu mailini Türkiye’deki bütün insanlar okusalar. Bırakın çocukları, gençleri, öyle aileler var ki evin erkeği hayvan gibi akşama kadar sırtüstü yatıyor, sonra o evin geri zekalı, aptal kadını çalışıyor, çabalıyor, o hayvan kocasını yedirip içiriyor, giydirip kuşatıyor, donunu gömleğini yıkıyor. Doğrusu akıl, fikir erdiremiyorum. Neden diyorum bu kadınlar bu hayvan herifleri evlerinden kovmuyorlar. Bence izahı mümkün değil. Ankara’da da, İstanbul’da da görüyoruz. Birtakım delikanlılar, gençkızlar takıp, takıştırarak, sürüp, sürtüştürerek akşama adar caddeleri arşınlıyorlar. Bu ne biçim terbiye? Bu ne biçim görgü? Bujları hoş gören ailelere müthiş bozuluyorum. Ne güzel şeyler anlatmışsın. Allah razı olsun. Çalışmak, hayatın temel yasası. Allah Kur’an-ı Kerim’de “ Ben, müslümanlara veririm” demiyor, “Ben, çalışana veririm” diyor. Bu nedenle hepimiz yediden yetmişe çalışacağız, mücadele edeceğiz. Hayat karşısında zafer böyle elde edilir.

Sevgili yavrum, yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :