Sayın Safiye Erbil,

15.10.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, Cahit Sıtkı Tarancı’nın bir şiiri var, çok seviyorum onu:

“Neden sonra farkına varıyorsun

Etrafındaki korkunç ıssızlığın

Yar olsun, dost olsun, ne arıyorsun

Adresi belli mi vefasızlığın

Aşk, dostluk!Hepsi dökülür yapraklar

Çıplak bir ağaç durgun suda aksi

Yalnızlık dediğin hayatta başlar

Kabir boyu devam etmek için”

Ancak, gerçek Allah dostları yalnızlıktan kurtulabilir. Üç sene evvel apartman yöneticisi diş doktoru Hişam Bey, merdivende gördüğü Azize Anne’ye sormuştu. “Yalnız mı oturuyorsun?” Azize Anne cevap verdi “Hayır efendim, yalnız değilim, Allah’la, Peygamberle, meleklerle beraber oturuyorum...”

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :