Sayın İlknur Hanım,

16.10.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, gerçekten Azize Annemiz olağanüstü bir insandı. Çocukları da olağanüstü hissiz, duygusuz, ruhsuz, köksüz, odun gibiler. Böyle bir anneye son günlerini huzurevinde geçirttiler. Bakalım kendi sonları nasıl olacak? Sanki dünya onlara mı kalacak? Dün gece üzüntümden sabaha kadar uyuyamadım. Eğer sağlığım müsait olsaydı Azize Annye ben bakardım. Kendini birşey sanan o ruhsuz çocukları hiçbir ilgi göstermediler. İnşallah Allah’tan bulsunlar. Bakalım onların sonu nasıl gelecek, göreceğiz. Nerede annesini, babasını huzurevine atan evlat varsa hepsine yazıklar olsun. İnsanlık adına onlardan utanıyor, iğreniyorum.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :