Sayın İlknur Hanım,

17.10.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, halk arasında bir söz vardır: “Para ile imanın kimde olduğu belli olmaz” derler. O sözleri söyleyen şahsın gerçek niyetini bilemeyiz. İnşallah müslüman olmuşlardır.

Değerli yavrum, bir insanın hayattaki değerini gösteren kriterlerden biri de onun ölüm olayı karşısındaki göstereceği davranışlardır. Açık söyleyim ben ölüm haberi üzerine üstünü başını parçalayan, mezarlıkta bile feryad eden, kendini yerden yere atan insanlardan hoşlanmıyorum. Ne oluyoruz kardeşim, neyin feryadı bu? Ölüm, tek istisna olmadan hepimiz için her an muhtemel. Sahibi emanetini istediği zaman kim ne diyebilir? Ne sanıyoruz kendimizi? İnsanın hayatta benimdir diyebileceği hiçbir şeyi yokken yakınımız da olsa bir can üzerinde iddialı konuşmak bizim sadece bomboş bir insan olduğumuzu gösterir. Rahmetli babannemin tabiriyle “Ver yesin, ört uysun”.

Değerli yavrum, kendimizi her an ölüm olayına hazırlayalım. Üstelik ölüm bir son değil ki. Gözlerimizi kapadığımız andan itibaren yepyeni bir hayat başlıyor. O hayatı belirleyen de bizim bu dünyadaki yaşama tarzımız, yaptıklarımız, söylediklerimiz. Gerisi hikaye.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :