Sayın FunKar,

22.10.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bizim ilkokul birinci sınıftaki kıraat kitabında bir hikaye vardı. Birgün bir paşa emir verir, “Babamı yakalayın, buraya getirin” der. Adamlar zavallı bir köylüyü yaka paça paşanın huzuruna getirirler. Paşa adama bakar, “Bak,” der, “sen bana, adam olamazsın demiştin, ben koskoca paşa oldum. Ne haber?” Baba oğluna döner, “Evladım” der, “ben sana paşa olamazsın demedim, adam olamazsın dedim. Bak, dediklerim de haklıymışım. Paşa oldun ama hala adam olamadın.” Bunu yıllarca düşünmüştüm. Beni çok etkilemişti. Şimdi sen bir bakan ailesindeki oynanan feci trajediyi anlatınca bu hikayeyi hatırladım. Ne yazık ve ne utanılacak bir hadise. İşte yarının firavunlarından biri daha yetişiyor. Yarın o çocuğun geçen ay birçok örneklerini gördüğümüz gibi annesinin boğazını kesmeyeceği ne malum? Bir şımarıklıktır gidiyor. Bu şımarıklığa bir de ilkellik, görgüsüzlük, ne oldum ben delisi olmak katılınca ortaya gözyaşartıcı bir sahne çıkıyor.

Ne diyelim yavrum, öğretmen hanım en iyisini yapmış, ben burada ders veremem deyip çıkıp gitmiş. O anneye binlerce kere yazıklar olsun. Onun anneliğinden, kadınlığından da utanç duyduk. Allah sonumuzu hayır getirsin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :