Değerli Hocam,

 

Siz bir maile cevaben şöyle söylemiştiniz : "Bütün mesele her vesileyle maddeden manaya geçebilmek.Her yerde güzelliğin,edebin,saygının,inceliğin saltanatını kurabilmektir.Çaydanlığa su koyalım,ocağın üstüne oturtup bir süre kaynatalım.Ne görürüz?

Çaydanlıktaki su kaynaya kaynaya buhar olur gider.Yok mu oldu,hayır yok olmadı.Sadece bir halden başka bir hale kayboldu.Hayat da öyle.Önemli olan her vesileyle mana alemine yol alabilmekte."

 

Dünya gemisinde omuzumuza bir sürü yük alıyoruz,onları gemiye bırakmak yerine.Ben bu yük olayını çok düşündüm.Ve yukarıda söylediğiniz gibi hayat okulunda,karşılaştığımız herşeyde maddeden manaya geçemiyorsak,onun ardındaki sonsuzluğu idrak edemiyorsak o şeylerin hepsi,her ne olursa olsun,omuzumuzda yük olarak birikiyor.Daha doğrusu kalp bahçemizde birikiyor ve orayı kirletiyor.

Ki biz Allah'a sadece bu iç dünyamızı götüreceğiz.Ve orada en büyük yükler olan kinler,nefretler,küskünlükler,kırgınlıklar olmamalı.

Yanlış cümleler kurduysam beni affedin,ben böyle anladım.

 

Saygı ve sevgilerimi sunarım.