Sayın “İsmi Saklı”,

2.11.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, çocukluk günlerimde bir şarkı vardı. Son mısraı

“Anneler büyütür, el alır gider”

idi. Hayatın kanunu böyle yavrum. Kusura bakma, sen çocuklarını kendine put yapmışsın. Onları şımartmışsın. Şimdi onlar seni hiçe sayıyorlar. Olay bu. Daha önce konuştuk. Bir faydası olmadı. Yine o iki ite tapmaya devam edeceksin. Ne diyeyim, ya bu yola gideceksin, ya bu deveyi güdeceksin. Bak, gör, onların ikisi de hayat yolunda sana yar ve yardımcı olmayacaklar. İyisi mi şimdiden hayatına çeki düzen ver. Onlara tabi olma. Onlar sana tabi olsunlar. Komşunun itine yaptığını aynen uygula. Fazla yüz verme onlara. Nasıl olsa seni sevmiyorlar, saymıyorlar. Kaybedeceğin birşey yok ki. Şimdiden

“Size uğurlar olsun,

Ayrılıyor yolumuz”

dersin, olur biter...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :