Sayın Cengiz Bey,

4.11.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bugün tarihte misli görülmemiş bir gaflet ve delalet içindeyiz. Biz, sınır ötesinde düşman arıyoruz. Gidip dağları dövüyoruz. Oysa düşman ta içimizde, bağrımızda. Büyük Millet Meclisi’nin ta içinde. Memleket yanıyor, yıkılıyor, bombalar atılıyor. Zavallı polislerimiz taş yağmuru altında ölüm terleri döküyor, biz hala demokrasidir, insan haklarıdır, Avrupa Birliği’dir diye bok yiyoruz. Bilmiyorum yarın bu şehit kanlarının hesabı bizden sorulduğu zaman onlara ve Allah’a ne cevap vereceğiz? Düşün Cengiz Bey, ambulans yakılır mı? İtfaiye arabası yakılır mı? Bu alçaklar, bu şerefsizler bunları da yapıyorlar. Biz hala gaflet uykusundayız. Akşam oluyor, şerefe kadehler kalkıyor. Neyin şerefi ulan, şerefimiz mi kaldı, haysiyetimiz mi kaldı? İçine ....... demokrasisinin. Bu kadar zillet içinde yaşamak kimseye utanç vermiyor. Başka ne diyeyim yavrum. Bu utanç ölümden de acı. Yeteeeeeer artık yeteeeeeeer...!

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :