Merhaba Sabri amca; Hep aklimdasiniz ama bir türlü yazamadim kaç gündür; kaç gündür yazamadigim için sizi çok özledim; insallah iyisinizdir; üç gündür siteye de giremedim; simdi baktim bayagi mail vardi, insallah bu gece okuyacagim tüm mailleri. Dün birsey oldu, anlatmak istedim. Isten eve dönerken, servisten indikten sonra belli bir mesafe eve yürüyorum, yaklasik onbes dakika kadar bir mesafe. Hava da karanlik oluyor. Dün yürürken birden küçük bir erkek çocugu yanimda belirdi, bana yaklastigini hiç farketmedim, önüme bakarak gidiyordum çünkü, arkamdan yaklasti sanirim. 12-13 yaslarinda bir erkek çocugu, elinde selpak mendilleri göstererek “abla alir misin” dedi, gelisini farketmedigimden birden yanimda görünce tedirgin oldum, “hayir tesekkür ederim” cümlesi çikti agzimdan. Sonra çocuk, ben yürürken yanimda yürüyerek konusmaya devam etti; “abla bir kardesim var, bebek, 7 aylik, bana suradan biryerden bir bebek bezi alir misin, çok ihtiyacimiz var, n’olur” dedi. Bunu duyunca üzüldüm, peki dedim ve bir markete girdik ve bebek bezi aldim, verdim çocuga, o bezler de bayagi kocaman paket, içinde 50-60 tane bez varmis, arkamdan nasil “Allah razi olsun, sabahtan beri o kadar çok istedim ki kimse almadi, Allah ne muradin varsa versin” dedi. Sonra aldi eline benim yürüdügüm yönün tam tersi yönüne dogru yürümeye basladi. Memnundum aslinda yaptigim hareketten ama acaba dedim çocuk yalan söylemis olabilir miydi diye düsündüm. Insallah söylememistir diye geçirdim içimden. Insallah bir faydasi olmustur aldigimin. Yillar önceydi; o zamanlar 20’li yaslardayim, yolda yürürken yine bir çocuk görmüstüm ama o hiç birsey satmiyordu, para istemisti benden, ben de vermemistim; sonra “abla çok açim, n’olur bir ekmek al ya da simit al, n’olur” demisti. Ben de böyle deyince inanmistim o çocuga ve bir simit almistim, sonra kafamda bir süphe olusmustu, uzaktan biraz izlemistim çocugu, bir de bakmistim ki aldigim simidi bir agacin altina koyuyor, bunu görünce çok canim sikilmisti, demek demistim bana yalan söyledi çocuk ve ben de inandim; o zamanlar 22-23 yaslarindayim yanlis hatirlamiyorsam. Çok kizmistim aptal yerine kondugum için ve kizmistim kendime ve çocuga yaklasip bu yaptiginin ne kadar yanlis oldugunu; hem yalan söyledigi için, hem de o simidi oraya atip gittigi için nasil nasil günah isledigini anlatmistim ona; dinlemisti beni ve gözlerime bile bakamadigini hatirliyorum, utanmisti; o da küçük bir çocuktu, hatta bu çocuktan daha küçük bir çocuktu, 9-10 yaslarinda ya vardi ya yoktu. Sonra oradan uzaklasmistim. Yillar önce basima gelen bu olayi hatirladim, insallah dedim dün karsima çikan o çocuk dogru söylemistir ve aldigim o bebek bezinin faydasi olmustur.

Sevgi ve saygiyla ellerinizden öpüyorum Sabri amca’cim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :