Saygıdeğer Hocam,

Allahın selamı, rahmeti ve bereketi sizin ve tüm gönül dostlarının üzerine olsun,efendim.Kaç gündür Çiğdem Hanım'ın büyük bir emekle hazırlayıp istifademize sunduğu sohbetlerinizden derlemeler üzerinde tefekkür etmekteydim. Tefekkür ettiklerimi paylaşmak için kaç kez klavye başına geçtim ama bir türlü gönlümdekini kelimelere aktaramadım. Nasip değilmiş herhalde dedim ve bende gönül dostlarımızın ve sizin yazdıklarınızı okudum.Ülkemizde yaşanan olaylar konusunda ne kadar ıstırap çektiğinizi yüreğimde hissettim ve bu hisle tekrar klavye başındayım. Ülkemizde yaşananlar vatanını ve milletini gerçekten seven insanların tahammül edebileceği gibi şeyler değil. Ben bu yüzden televizyon izlemiyor ve gazete okumuyorum.Buna rağmen etraftan duyduklarım dahi kahrolmama yetiyor. Ne oluyor bize ? diyorum.Niçin böyle olduk? Bunların cevabını düşünürken Kurtlar Vadisi Irak filmindeki küçük bir sahnede geçen fakat beni çok etkileyen Kadiri Şeyhinin duası geliyor aklıma...Şeyh dokunaklı bir sesle ettiği dua da:

"Ya Rabbi İşittik ve itaat ettik, Allah muhakkak işinde galiptir.Görünen ne olursa olsun, kim yenerse yensin, kim yenilirse yenilsin galip olan, hakim olan yapan ve yaptıran sensin.Ya Rab sen Muhammed Mustafa'ya dahi yenilgi sınavını yaşatansın.Sen zulmetmezsin Ya Rabbi..Ya Rabbi inandık ve tasdik ettik zulmeden biziz ya Rabbi... Senin yolunda kenetlenmeyip, benlik hevesiyle ayrı düştüğümüz ve bölündüğümüz için kendimize zulmettik. Biz bize zulmettiğimiz için düşmanda şimdi bize zulmediyor.

Bütün zalimlerden ve senden sana sığındık ya Rabbi... Bizler gafil olduk, günahkar olduk, mahkum olduk, mağlup olduk. Kuran ve sünnetin hikmetleriyle uyanmadık. Sen bizi düşmanın saldırıları ile uyandırdın.Şimdide lütfet ya Rabbi, bize bu saldırılarını defedecek güç ve enerji ver,Bilinçli sabır ve sebat ihsan eyle." diyordu. Dua da Irak'ın düştüğü bu felaketin gerçek sorumlusu olarak, insanların Kuran ve sünnetin ışığında Allah yolunda kenetlenmeyip, benlik hevesiyle bölünüp kendi kendilerine zulmetmeleri gösteriliyordu.

Evet, Kur'an da da "Şüphesiz ki Allah insanlara hiçbir şekilde zulmetmez, fakat insanlar kendilerine zulmederler." (Yunus 44 ) denilmiyor muydu?? Bu dua bizim halimizide ortaya koyuyordu sanki.. Kuran ve sünnetten kopmuş, tamamıyla nefsin kışkırtmasıyla koşuyoruz ve birbirimizi yiyoruz putlaştırdığımız dünyalık için. İnşallah, sonumuz onların ki gibi kötü olmadan uyanıp, silkinmek nasip olur... Ah ne olurdu! karşımızdaki insanı kendimizden gayrı görmesek ve Yunus gibi diyebilsek "Sevelim Sevilelim Dünya Kimseye Kalmaz." Çaresizlik ve ümitsizliğe kapılmakta doğru değil tabii ki...Şu sıra zor bir imtihandan geçiyoruz o kadar.Bu durumun düzelmesi için biz ne yapabiliriz ki diyenlerimiz olabilir içimizde. Aslında yapabileceğimiz çok şey var.Tüm insanlığı, tüm yaradılmışı eşsiz bir sevgiyle, Muhammedi bir aşkla sevmek ve daha çok dua etmek, Alemler Rabbına yalvarmak, Kur'ana ve sünnete sımsıkı sarılmak...

Unutmamalıyız ki , Allahın rahmeti de gazabı da insana yine insan vasıtasıyla ulaşır.Kenan Rifai Hz.leri bir sohbetinde bu durumu şöyle belirtmektedir."Allah'ın gizli ve aşikâr bir şekilde olmasını istediği bütün işler, iyi ameller, söz, ve mânânın insanda tecelli ettiğini biliniz. Böylece, Allah'ın rahmeti, iyiliği, merhameti, diğer taraftan azâbı ve gazabı insana yine insan vasıtasıyla gelir. Bundan dolayı bütün ilişkilerinizde başkaları ile değil, aslında Allah ile ilişkide bulunuyorsunuz. Bu gerçeği bildiğinizde kimi incitebilir ve kimin tarafından incinebilirsiniz? Biz, Allah'ın gizli ve aşikâr olarak yapmak istediği işlere bir vasıta oluruz. Bir çok defa insan Allah'ın bu işlerini kendi yaptı sanır. Halbuki bu işler bize geçici ve emanet olarak verilmiştir."

Hayatımızın her anında sorunlarla, dertlerle karşılaşabiliriz, önemli olan siz Hocamın da belirttiği gibi sorunlar karşısında takındığımız tavırdır.Şu günlerde kaynağını bilmedğim hoşuma giden bir söz var. Derdim var diyenlere reçete verircesine bir söz..."Birgün dünyaya ait büyük bir derdin olursa Rabbine dönüp benim büyük bir derdim var deme, derdine dönüp benim çok büyük bir Rabbim var de..."

Evet, memleket kötü , dünya kötü olabilir...Ama, ne olur biz her şeye rağmen iyi olmaya çalışalım!!!

Bir sohbetinde, Kenan Rifai Hz.'lerine bir talebesi "Efendim dünya çok kötü!" der."Sen iyi olmaya bak!" diye cevap verir Rifai Hz.leri. "Bu kötülüklerin ortasında iyi olmanın ne faydası olur ki?" diye talebesi sorunca, Ken'an Rifâî şöyle yanıtlar"Başkalarının kötülüklerini düşünmekten size ne? Kendin iyi insan ol! Şeytan sizin sınırlarınızı aşabildi mi? Yoksa siz onun etkisinde kalıp, O da size kötülüklerini bulaştırdı mı? Şayet şeytan size dokunamadıysa onu mağlup olmuş kabul ediniz."

Efendim, size ve tüm gönül dostlarıma, Çiğdem Hanım'a en içten sevgi, saygı ve selamlarımı sunuyor ve Yüce Allah'tan bana da size layık bir talebe olmayı nasip etmesini niyaz ediyorum.

Allaha emanet olunuz.

Mukarreb

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :