Sayın Ezgi Hanım,

13.11.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, hepsi iyi hepsi güzel ama bir orospu çocuğu için üzülmek niye? Ben senin yerinde olsam sevincimden bir güzel oynarım. “Oh Yarabbi,” derim “bir namussuzu, bir fırlamayı, bir alçağı benden uzaklaştırdın. Acaba Sana nasıl şükretsem?" Kalkarım, abdest alırım, iki rekat şükür nemazı kılarım. Şimdi senden rica ediyorum, o ciğeri beş para etmeyen it oğlu it için üzülme. Değer mi yavrum? Sen benim aslan gibi kızımsın. Sen bir pırlantasın. Lütfen şu andan itibaren o hergeleyi unut. Bak göreceksin, yarınlar ne müjdeler getirecek, ne güzellikleri yaşayacaksın. Babacığının şu sözünü unutma: “Aşk, bekleyiştir.”

Haydi güzel yavrum, sil gözlerinin yaşını, hayata dön, yaşamaya dön.

“Yürü bu yol şeref, zafer yolu

Karşında bekliyor seni tanyeri

Yürü, atıl, devir karanlığı

Durma, yürü, haydi ileri”

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :