Canim pamuk dedem; biz alti kardesiz.babam geçmiste sefahat ve eglencelere düstü ve bizim gelecegimizi hiç düsünmedi. Sadece beni okuttular oda amcamin zoru ile liseyi bitirdim. simdide yasim otuzbes . simdi bile okumak için basvuruyorum ama bir türlü ne hikmetse olmuyor. ben tesettürlüyüm bu yüzden de saçimi açip resim çektigimde kendimi sanki cehennnemin kapisi araliyor gibi saniyorum. bende evde kendimi yetistiriyorum. bol bol kitaplar okumaya çalisiyorum. her neyse büyük abim isletmeyi bitirdi babamdan bir isyerimiz var.orayi restore etti ve su an bekliyor orayi kiraya vermek için. 2 yildir bekliyor. o da 38 yasinda. biz de diyoruz ki orayi bekliyecegine çalis. hiç çalismiyor çok tembel evden 12 de çikiyor. babamizin isyerini kiraya vermek için bekliyor. bize diyor siz çalisin hakkinizi arayin. biz de evde çalisiyoruz zaten. onlardan birsey istemiyoruz. Yeter ki laf yapmasinlar. biz evde 32, 35, 36, 38 yaslarinda yetiskin insanlar bir evi paylasiyoruz. Bir de esinden ayrilan bir kardesim birde ablam var onlarda eslerinden ayrildi. birinin iki çocugu var. evde bu yaslarde insanlarin bekar vede issiz oturmasi hos degil.babam simdi bana oku diyor. geçmiste hiç böyle demiyordu. annemi ve babami çok seviyorum. ama onlar bazen beni anlamiyorlar. biryere gitmek istedigimde annemden itinayla izin istiyorum ama vermiyor. bir arkadasim bir dostum olsun istemiyor. hep hadiseler karsisinda susmamizi istiyor. sen çok kabadayisin kizkardesin seyda ne desem hiç cevap vermiyor diyor.. ben de gayet itaaatkarimdir halbuki. annem seker hastasi oldugu için mi bilmem sekeri yükselince bagiriyor çagiriyor ne dedigini bilmiyor. ama o hasta oldugu için biz de ona göre uyum sagliyoruz. yinede onlara bir sey olmsin diye hergün dualar ediyorum. alllahim annneme babama hayirli uzun ömürler ver diyorum. hayirli sifalar ver diyorum. pamuk dedem biliyorum ben evladim ama bir anne baba evlatlarinin gelecegini düsünmezmi ilerde bunlar ne olcak. inanin bazen utaniyorum babamin annemin yaninda yasarken akranlarim kimi ögretmen kimi doktorluk yapiyor. bense ne evliyim ne çocuklarim var yerim yurdum belli degil sanki. bir evin içinde koca koca yetiskin insanlar mal davasina düsmüsler gidiyorlar. sorunlar sikintilar hiç bitmiyor. ama iman gözlügüyle bakinca inşallah sevap kaziyorumdur. bilmiyorum ne derece size sikintimi anlatabildim. insallah beni yanlis anlamamissinizdır. canim pamuk dedem sikintilar anlatildikça küçülür. ellerinizden öper saglicakla kalmanizi temmenni ederim. nurbanu

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :