Değerli Hocam,

Bugün Goncagül Hanım'ın gönderdiği maili okudum ve o kadar üzüldüm ki içimden birşeyler koptu.Çok etkileyici bir maildi.Kendilerine teşekkür ederim.Ben de bu konuda duygularımı paylaşmak istiyorum.

Çocukken,özellikle tarih ve edebiyat aşığı babacığımın kütüphanesinden,Mehmet Akif  ile çoşardım, Necd Çöllerinden Medine'ye,sahrada kemiklerinin yanmasını dahi önemsemeyen bir neslin torunları olan,Bedr'in Arslanları kadar  arslan atalarımın şehadetini görürdüm, Yahya Kemal ile şerefli ceddimizin kültür,sanat,insanlık mirasını musiki tadında dinlerdim,Ahmet Haşim ile "adam" olmanın inceliklerini öğrenirdim,Baki ile,Nedim ile,Fuzuli ile tüm dünya imparatorluklarına,devletlerine büyük bir zarafetle,estetikle atılan medeniyet tokadının gürül gürül sesini işitirdim, Bekir Büyükarkın'ın Kurdoğlu Muslihittin'i ile şanlı Türk donanmasına katılır, tüm "Kefere"yi sulara gömerdim,Kemal Tahir'in Devlet Ana'sı ile,Devlet-i Ali-yi Osmaniye'nin temelini atan fedakar,cesur,yiğit Beylerin,Bacıbeylerin destanını özümserdim...

Sonra musikimiz,Hamamizade İsmail Dede Efendi'yi ve Buhurizade Mustafa Itri Efendi'nin eserlerini dinlerdik babamla,Tambur-i Cemil Bey'i,Şevki Bey'i TRT solistleri ve korosu seslendirirdi,Ahmet Özhan'ın yorumundan Hacı Arif Bey'i  dinlerdik.Çinuçen Tanrıkorur'un eserlerini bize yudum yudum içiren üstat Alaaddin Yavaşça,Erol Sayan,Necdet Tokatlıoğlu...

Ne "Mustafa" nın ne "Kemal"in ne de "Atatürk" kelimelerinin altında yatan derinliği layıkıyla sezememiş dolayısıyla "Mustafa Kemal Atatürk" olmanın ne anlama geldiğini bilememiş kimselerin Ona "Mustafa" diye hitap etme cür'etlerine şaşırmamak gerektiğini düşünüyorum.Ama acı olan meydanın onlara kalmış olması.

İzlediğim bir film şöyle bitiyordu :"Ümit iyi birşeydir.Belki de en iyi şeydir.İyi birşey de asla ölmez..."

Ben de siz değerli büyüğümüz gibi ümit ediyorum,canım pahasına da olsa ümit ediyorum...

Hürmetler...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :