Sayın Bahar Hanım,

19.11.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, temiz duygularına çok teşekkür ederim. Bence çağımızın en önemli meselesine değinmişsin. Bazan bakıyorum da evlenmek için can atan, sabırsızlık gösteren, iti köpeği birtakım orospu çocuklarını koca diye seçen genç kızlarımıza hayret ediyorum. Gözlerime inanamıyorum. Öyle evlilikler kuruluyor ki bunlar hayvanlık mertebesinde bile olamazlar. Kur’an-ı Kerim’de “Belhüm adal” diye bir tabir var. Hayvandan daha aşağı demek. Şu anda Türkiye’nin her tarafında evlenmemiş, nişanlanmamış, söz bile kesilmemiş nice birliktelikler var. Bu şerefsizler aynı evi, aynı yatağı paylaşıyorlar. Herkesin tanıdığı biri var ki ismi lazım değil, evliliğe ne lüzum var diyor. İşte beraberiz. Çocuğumuz da oldu, yetmez mi?  İnsanlık adına, bu haysiyetsizlerden utanç duymak lazım. Nice salak, gerizekalı ana-baba var. Kızımız okusun diye onu başka şehirlere gönderiyorlar. Bunların bazısı orada bu rezil birlikteliği yaşıyorlar. O, beyinsizler bir kere kontrol etmek lüzumunu duymuyorlar. Hayatta bundan daha büyük adilik, namussuzluk, şerefsizlik olur mu? Bu, rezil çocuklar şehvetlerinden başka birşey düşünmüyorlar. Şehvetin adını aşk koyanlar dünyanın en aşağılık insanlarıdır. Şunu iyi bilsinler ki onlara hayvan desek iltifat olur. Onlar “belhüm adal”dirler. Hayvandan daha aşağı, dünyayı kirleten yaratıklardır. Allah sonumuzu hayır getirsin.

Değerli yavrum, temiz, örnek, güzel bir evlilik kurmak için önce temiz bir hayat yaşamak, nezih, güzel bir inanışa sahip olmak lazımdır. İnsanoğlu içindeki azgın şehveti ancak çok güçlü bir inançla yenebilir. Bugün şehvetinin maskarası olan utanç verici rezil bir hayat yaşayan kadınlar ve erkekler inançsız, ruhsuz, köksüz, kepaze yaratıklardır. Onlar, çağdaşız derler, devrimciyiz derler, ilericiyiz derler. Ama bir bilseler ki...

Değerli yavrum, yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygıların en içten gelenini sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :