Sayın Nuran Hanım,

24.11.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum gösterdiğin inceliğe, zarafete sonsuz teşekkürler ederim, saygılarımı sunarım. Allah razı olsun.

Değerli yavrum, hayat bir okul, biz de o okulun öğrecileriyiz. Hepimiz tek istisna olmadan hem öğrenmekle, hem öğretmekle yükümlüyüz. İnsanı, hayatı, varoluşu bilmeyen, tanımayan, anlamak istemeyen yöneticiler önyargılarıyla memleketi yaşanmaz hale getirdiler. Hayata, ister gazete ile ister televizyonla ister kendi gözlerimizle bakalım, görceğimiz ne? Sizin de buyurduğunuz gibi hangi taşı kaldırsan altından binbir pislik, binbir iğrençlik çıkıyor. Bazan utanıyorum, haya ediyorum. Çünkü her köşe başını hayasızlar, şerefsizler, namussuzlar tutmuş.  Artık yaşamak bir ıstırap, bir çileden başka ne? İyiliğe hasretiz, güzelliğe hasretiz. Bir hanımefendi, bir beyefendi yüzü görmeye hasretiz. Caddeleri it oğlu itler doldurmuş. Rahmetli Akif ne güzel söylüyor:

“Nazarlardan taşan mana, ibadullahı istihkar”

Artık bizler yaşamıyoruz, sadece ıstırap denizinde yüzüyoruz. Veysel

“Dağlar çiçek açar, Veysel dert açar” diyordu.

Ama madem ki yaşıyoruz, madem ki varız herşeye rağman bütün soysuzluklar, alçaklıklara rağmen direnmeliyiz, dimdik ayakta kalmalıyız. Ve son nefesimize kadar iyinin, güzelin, asil, temiz, büyük ve yüce olanın sesini duyurmalıyız. Bunun alternatifi yok. Peygamberleri düşünelim, ne acılar çektiler, ne ıstıraplar yaşadılar. Ama yine de Hakkın sesini duyrmaya çalıştılar. Onları örnek alarak biz de öyle olmak zorundayız. Yapılacak tek şey var, Yunus gibi

“Her dem taze doğarız, bizden kim usanası”

diyerek mücadeleye devam etmek. Unutmayalım ki her sabah düna yeniden kurulur. Her sabah dünya yeniden kurulur. Evet, herşeye rağmen daha iyiye, daha güzele gitmek üzere mücadeleye devam.

“Yürü, bu yol şeref, zafer yolu

Karşında bekliyor seni tanyeri”

Efendim, yeni maillerinize kavuşmak ümidiyle selam, sevgi ve saygıların hiç bitmeyecek olanını sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :