Sayın Özden Çiçek,

23.8.2006 tarihli mailinizi aldım. Gönderdiğiniz maille yine gönlümüzde çiçekler açtırdınız. Size onlarca değil, yüzlerce değil, binlerce teşekkürler. O kadar önemli bir konuya değinmişsiniz ki bu beni nice yıllardır, üzüyor, kahrediyor, ağlatıyor. Pek az istisna haric bugünkü modern ana babalar çocuklarını bir firavun gibi yetiştiriyorlar. Mübarekler ellerini sıcak soğuk suya sokmuyorlar. Birtakım hayatı anlamamış, yaşama sanatından habersiz, ilkel, cahil, gerizekalı anneler (isterse on tane üniversite bitirmiş olsalar ne farkeder) öyle evlat yetiştiriyorlar ki, yarabbi insanın tüyleri diken diken oluyor. Çocuk büyüyor genç kız oluyor, delikanlı oluyor evine bir ekmek, ikiyüzelli gram peynir, bir kilo domates almamış. Çay pişirmesini, çorba pişirmesini  bilmemiş. Hayatında bir kere bile çamaşır yıkamamış, ütü yapmamış, ev temizlememiş. Sebebini soruyorsunuz, yırtık yırtık, pişkin pişkin sırıtıyorlar, Efendim diyorlar, çocuklar okuyorlar. Ve böylece bu budala annelerin elinde çocuklar yarının firavunu olarak yetşiyorlar. İleride karısının başına bela, kocasının başına bela, kayınvalidesinin başına bela, nemrut, firavun taslakları. Bir de ilave ediyorlar, -ben saçımı kocam için (tabi bu lafta aslında, çocuklarım için) süpürge ediyorum. Ne olur pazardan bir süpürge al da evini onunla süpür, saçlarını temiz tut, onlara bak, kocanda onları okşama isteği uyansın. İşte efendim, bu dram böyle sürüp gidiyor, kimsenin umurunda değil. Aslında bu Türkiye’nin en büyük sorunlarından biri. Ama kimse ilgilenmiyor, olayı basit görüyor, küçük görüyor. Böyle yetişen kız ve erkek çocukları için de kesin söylüyorum, bir tane şahsiyet sahibi insan yetişmez. Olaya el attığınız için size tekrar sonsuz teşekkürler ediyorum. Sağolun, varolun. Rahmetli babaannem olsa “kalın sağlıcakla” derdi.

Size, çok değerli eşinize, pırlanta yavrularınıza gökler, denizler dolusu selamlar, sevgiler, saygılar...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :