Sevgili hocam,

Yazilarinizi cok severek okurum. Bazi kisa cumleleri not eder saklarim. Hollandanin Utrecht kentinde yasiyorum, dogma buyume oraliyim. 17 yasindayim ve bir ogrencigim. Bazen tek basima oldugum vakit dusunurum, Elimde bukadar imkanlarim var. Fakat okula gitmeyi/okumayi hic sevmem. Bana buyuk bir yuk gibi gelir, anlamsiz gelir.

Televziyonlarda gorurum, okumak icin kilometrelerce yuruyen cocuklari. Kendi kendime derim, onlarda bende olan imkanlar olsaydi nasil basarili olurlardi. Uzulurum halime, fakat yinede ders yapmayi okumaktan kacinirim. Bunun nedeni nedir acaba diye sorarim kendi kendime; Acaba rahatlikmi sokuyor ? Tembelmiyim ?

Kendime soz veririm: Bu kez olacak diye !, Fakat yine isler tersine gider. Hocalarim bana derki; Istesen cok seyler basara bilirsin, bu potansiyeli sende goruyoruz, Fakat dıs tarafa yansitamiyorsun diye

Fakat belgesel izlemek, basarili insanlarin hayatini okumak/arastirmak cok hosuma gider. Sizce ben nerde hata yapiyorum ! Neden bir turlu istedigim seyi basaramiyorum ?

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :