Merhaba Sabri amca;

Size bir şey sormak istiyorum. Geçenlerde kuzenimin çocuğunu görmeye teyzeme gitmiştik. Şuan sabahtan öğlene kadar yuvaya gidiyor o. Ondan sonra da evde ona bakan hanımla birlikte. Teyzeme geldiğimizde annemle birlikte, o da yeni okuldan gelmişti; teyzem sofra hazırlamış; yemeğe oturacaktık hep birlikte. Çocuk, ona bakan hanım, teyzem, annem, ben. Annemle bizi önce güzel karşıladı çocuk, ama sonra tam sofraya oturacağız ki daha önce hiç görmediğim gibi bir davranış sergiledi. Biraz huysuzluk vardı üzerinde. “Ben oturmayacağım, yemiyeceğim” diye bağırdı birden, ben de kızdım ona. “Nekadar ayıp, öyle bağırılır mı büyüklere” dedim. Baktı öyle yüzüme, biraz bozuldu, gözleri dolu dolu oldu, yanlış birşey yaptığını anlamış gibi yüzünü kapattı sonra, bakmadı bana; ben de ilgilenmedim hiç; çünkü teyzem ve ona bakan hanım ilgileniyorlardı; üzerine düşmek istemedim ben. İlk defa böyle agresif davrandığını gördüm. Genelde çok sakin bir çocuk; bir şey anlatırken güzel güzel dinlerdi; oyüzden şaşırdım o gün ve “çocuk neden acaba böyle yaptı” diye düşündüm. Ona bakan hanım da “hiç böyle yapmazdı, Allah Allah, neden böyle yapıyor” dedi birkaç defa. Acaba okulda mı birşey oldu diye düşündüm. Size soracağım soru şu; ufak bir çocuk böyle huysuzluk yaparsa, yanlış birşey yaparsa ona nasıl yaklaşmak, ona nasıl davranmak, onunla nasıl konuşmak gerekir?

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :