Sayın Manolya Hanım,

25.12.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, aslında Yeditepe Üniversitesindeki yönetici bir reklam bürosu açsa daha iyi olacak. Şu yaptığı adiliğe bakın, utanmazlığa bakın. Onun bu hareketinden ben utandım. Ama bu arada o öğretim üyesi ana babaya da yazıklar olsun. Göz göre göre aptalca, enayice, salakça oyuna gelmişler. Ben triyoner olsam yine de evladımı paralı üniversitede okutmam. Çünkü böyle yapmakla evladımın mutsuzluk içinde yaşamasını, hayat yolunda başarısız olmasını kendi ellerimle hazırlamış olurum. Takip edin, o çocuk hiçbir zaman hayatta bir yere gelmeyecek, sağlam şekilde ayakları yere basamayacak. Ne diyelim, böyle diploma budalası ana babalar oldukça, böyle üniversitelerin dini imanı, mabudu para olan yöneticileri oldukça bu tarjedi hep devam edecek. Sokaklar işsiz, güçsüz bir baltaya sap olamayan üniversite mezunlarıyla dolu. Sonuç bu oluyor. Önemli olan benim kızımın, oğlumun şahsiyet sahibi, ciddi, çalışkan, faziletli insan olmaları. Kızım terzi olabilir, oğlum bakkal olabilir. Ama pırıl pırıl bir şahsiyetleri olursa ben onlarla iftihar ederim. Olay bundan ibaret. Ama bunu kime anlatabilirsin?...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :