Sayın “Yalnız”,

30.12.2008 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, mailiniz çok düşündürücü, ibret verici. Keşke yeryüzünün bütün insanları sizin mailinizi okusalar da bir lahza tefekkür etseler. Siz, mailinizin bir yerinde biz Müslümanlar diyorsunuz. Ah kardeşim, nerde o Müslümanlar. Görsek de elini öpsek. Suudi Arabistan’daki dini imanı para olan, altın olan yaratıklara şimdi siz nasıl müslüman diyebilirsiniz? Allah aşkınıza bunların gerçek müslümanlıkla değil insanlıkla ne alakası var? Bakın çıt çıkarıyorlar mı. Çünkü onların taptıkları mabut sadece para.

Bir gün rahmetli Necip Fazıl’ın mürşidi Abdülhakim Efendi Hazretleri Eyüp Camiinde ikindi namazını kılmış. Namazdan sonra evine giderken bazı gençler “Efendim,” demişler, “dua edin de Müslümanlar kurtulsun.” Mübarek Sultan “Ah yavrularım” demiş, “siz bana o müslümanları gösterin ben size kurtulduklarının müjdesini vereyim.” Olay bu efendim. Biz, işin edebiyatını yapıyoruz. İslamı hiçbir yönüyle yaşamıyoruz, uygulamıyoruz. İş lafa gelince mangalda kül bırakmıyoruz. O, yan yana yatan çocuk ölülerini görüp de vicdanı sızlamayan, yüreği titremeyen sözümona Müslüman ülkelerin sözümona liderlerine koskocaman bir “Yuh olsun” diyoruz. Utanmaz, şerefsiz, namussuz insanlar. Allah belanızı versin.

Kıymetli yavrum, belki bu sözleri biraz sert bulacaksın. Ama yapılanlar karşısında üç maymunları oynayan alçaklara bunlar az bile. Onların gözleri var görmek istemiyorlar, kulakları var, işitmek istemiyorlar. Bunlara yuh çekmişiz, çok mu?

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :