Sayın Özden Çiçek,

4.9.2006 tarihli mailinizi aldım. Yazınız beni okul günlerime götürdü. Haftalarca okul açılacak diye gün sayardım, rüyalarıma girerdi. Okulların açıldığı gün, benim hayatımın en tatlı, en güzel ürperişlerle dolu o olağanüstü günlerdi. Okulumuza, öğretmenlerimize ve arkadaşlarımıza kavuşmanın mutluluğu içinde adeta sarhoş olurduk. İlk gün bütün kitaplarımı alır büyük bir itina ile onları kaplardım. Sene sonunda bile ne kitaplarımın, ne defterlerimin uçlarının kıvrıldığını kimse görmedi. İlkokulda idim. Posta caddesinde Modern Çarşının olduğu yerde Devrim İlkokulu vardı. Okuldan çıkınca ilk yaptığım iş yandaki kırtasiyeci Mahmut Nedim İrengün’ün dükkanına koşmak olurdu. Daha kapıdan girerken o kalemlerden, defterlerden, kağıtlardan çıkan kokuyu içime sindirerek teneffüs ederdim. Hala da bu yaşımda kırtasiyeci dükkanlarında aynı heyecanı duyarım. O rengarenk kalemler, o birbirinden güzel defterler beni mutlulukların zirvesine götürür. Şu anda bile evimde ne kadar defter, kalem olduğunun sayısını ben bile bilemem. Zaman zaman onları çıkarır öperim, okşarım, bağrıma basarım. Dünyada en sevdiğim koku matbaa mürekkebi kokusudur. Bazan yeni çıkan bir kitabı, bir dergiyi okumadan önce koklarım, içime çekerim. Bu ne güzel bir duygudur. Hayalden güzel, hakikatten güzel. Kıymetli Özden Hanım, askerlik görevini yapmakta olan yeğeniniz için dua etmemi istiyorsunuz. Hay hay, memnuniyetle. Onların hepsi bizim kendi evladımız, torunumuz. O hayatlarının baharında filiz gibi delikanlılar toprağa girerken bazı politikacıların küçük hesaplar peşinde koşarak umursamaz tavır takınmaları insanı çileden çıkartıyor. Acaba onlar birgün öleceklerini, yaptıklarının hesabını vereceklerini düşünüyorlar mı? Demin elimde bir gazete vardı, şehidin annesi ve köpeğinin fotoğrafına hıçkıra hıçkıra ağlayarak baktım. Anne o kadar mustarip, perişandı ki, köpek sanki olup bitenlerden haberdarmış gibi sonsuz bir elem, acı ve ıstırap içindeydi. Buna nasıl yürek dayanır? Hepimiz acı çekiyoruz, ıstıraptan kahroluyoruz ama bazı kimselerin umurunda bile değil.

Dua edelim efendim, Allah rızası için dua edelim, inşallah bu kara günlerin sonu gelir. Size, çok değerli eşinize, melek yavrularınıza selamlarımı, sevgilerimi, saygılarımı sunuyor, ben de sizlerin hayır dualarınızı bekliyorum. Allah’ın selamı üzerinize olsun.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :